هستیبخش الهی دور شده است: «یا مُوسَی لَا یطُولُ فِی الدُّنْیا أَمَلُک فَیقْسُوَ لِذَلِک قَلْبُک وَ قَاسِی الْقَلْبِ مِنِّی بَعِید»؛ «ای موسی، نکند در دنیا آرزویت طولانی شود که دلت سخت خواهد شد و سنگدل از من دور میافتد» (کلینی، ۱۳۸۸: ۸/۴۲).
البته مفاهیمی چون «ولایت» و «شقاوت» را میتوان جزء سازههای خاص «روانشناسی اسلامی» دانست و روانشناسیِ سکولار حاکم بر دنیای مدرن تا زمانی که نگاه صرفاً مادی به انسان داشته باشد، از درک چنین مفاهیمی عاجز خواهد بود.
۲. رابطه آرزوهای بزرگ و رضایت از زندگی
رضایت از زندگی بارزترین مفهوم ارزیابیکننده در تحقیقات شادکامی به شمار میآید. از لحاظ سنتی، منظور از این اصطلاح عبارت است از مقایسه منطقی بین آنچه افراد دارند با آنچه آنها فکر میکنند مستحق آن بودهاند، انتظار آن را داشتهاند، یا به طور معقول آرزوی آن را دارند (ویترز،۱ ۲۰۱۳: ۲۳۴).
در واقع، مفهوم «رضایت از زندگی» یکی از عناصر تشکیلدهنده سازه بهزیستی فاعلی۲ است. محققان مختلف گفتهاند بهزیستی فاعلی از دو جنبه عاطفی و شناختی تشکیل شده است. عنصر عاطفی متضمن احساسات مثبت و منفی افراد است که تعادل نسبی آنها، تعیینکننده سطح کلی لذتی است که