بحث حدوث در حوزه وجود شناختی اسماء مطرح میشود. معناشناسی اسماء و صفات حوزه دیگری است که خود در دو بخش معرفت اسماء و صفات و جایگاه آن در معرفت خداوند بحث میشود.۱ بر اساس روایت توحیدی امام صادق علیه السلام جایگاه ویژه اسماء و صفات در معرفت توحیدی در الگوی «إن معرفة عين الشاهد قبل صفته و معرفة صفة الغائب قبل عينه»۲ تعریف میشود که در کنار روش فطری، عقلی و شهودی، طرح اسماء و صفات الهی به عنوان یکی از متدهای معرفت توحیدی در اندیشههای گوناگون نیز دیده میشود.۳ معرفت به واسطه اسماء و صفات درکنار معرفت فطری توحیدی از نظر قوت استدلال و اقناع، پرنفوذتر از معرفت شهودی و عقلی بوده و در میان این روشها، عمومیتر است؛ حتی با وجود معرفت فطری نیز، اسماء و صفات
1.. حوزههای گوناگون مباحث مرتبط با اسماء وصفات در مقاله «اسماء و صفات الهی» بیان شده است. نک: دانشنامه امام علی، ص۶۵ - ۱۲۶.
2.. ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۳۲۸.
3.. برای آگاهی از مبادی چهارگانه طرح شده در قرآن و روایات شیعه نک: ری شهری، موسوعة العقائد الاسلامیة، ج۳، الفصل الثالث، ص۴۵ به بعد.
بهویژه مدیر محترم این گروه جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر طالقانی که در جلسات متعددی به بحث و نقد این اثر پرداختند.
نظرها و انتقادهای صاحبنظران، موجب خرسندی و امتنان این جانب خواهد شد.
