در روايت ديگري، ايشان به ارزشمندي آخرت اشاره ميکند و با توصيف بهشت ميفرمايد:
فَلَو رَمَيتَ بِبَصَرِ قَلبِكَ نَحوَ ما يوصَفُ لَكَ مِنها، لَعَزَفَت نَفسُك عَن بَدائِعِ ما اُخرِجَ إلَى الدُّنيا مِن شَهَواتِها ولَذّاتِها وزَخارِفِ مَناظِرِها. ۱
اگر با چشم دلت به آنچه از بهشت برايت وصف مىشود، نظر افكنى، بىگمان، جان تو از خواهشها و خوشىهاى دلانگيز دنيا و منظرههاى فريباى آن، دورى خواهد كرد.
بنا بر اين، يكي ديگر از قلمروهاي يقين، شناخت پيامدهاي دنيا و آخرت است. برای تغییر رغبت افراد معتاد یا در معرض اعتیاد، میتوان پیامد منفی اعتیاد و سرنوشت شوم آن را برای آنان تبیین کرد. این کار، موجب بیرغبتی به اعتیاد (زهد به اعتیاد) میگردد و زمینة کاهش گرایش به آن را فراهم میآورد. از مسائل مهم در این بحث، الگوی ارزيابی پیامد است. همة افراد به ارزیابی پیامد میپردازند؛ امّا مهم این است که از چه الگویی استفاده میکنند. به نظر میرسد در الگوی ارزیابی افراد مستعد یا مبتلا به اعتیاد، این مدل از پیامدها وجود ندارد. این دست افراد، معمولاً پیامدهای دور، امّا واقعی، حتمی و پایدار را نمیبینند و فقط بر اساس پیامدهای نزدیک، داوری میکنند. این خود از مسائلی است که میتواند در تحقیقات تجربی، مورد پژوهش قرار گیرد.
نقص و ارزش
معيار ديگر، ارزش پديدههاست. پديدهای شايستة دلبستگي است كه ارزشمند باشد. اگر چيزي ناقص و بيارزش باشد، مورد مناسبي براي رغبت و دلبستگي نخواهد بود. بر اساس اين اصل نيز زهد به دنيا و رغبت به آخرت را ميتوان تبيين نمود. افراد مستعد یا مبتلا به اعتیاد، نسبت به ارزشگذاری دنیا نیز دچار مشکل هستند. در واقعيت امر، دنيا بيارزش۲ و آخرت، ارزشمندترين چيز است. كسي كه به اين واقعيت آگاه باشد، نسبت به