د ـ جماعت

۹۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جماعت ، بركت است و تفرقه، عذاب.

۹۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با هم غذا بخوريد و پراكنده نباشيد، كه بركت با جماعت است.

ه ـ مؤمن

۹۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه خداى متعال ، اهل يك آبادى را ببيند كه در گناهان ، زياده روى مى كنند و در ميان آنان سه نفر باايمان هست، به آنان خطاب مى كند:
«اى كسانى كه نافرمانى ام مى كنيد! اگر ميان شما مؤمنانى نبودند كه در پرتو جلالِ من ، ^۱ با هم دوستى كنند و با نمازشان زمين و مساجد مرا آباد سازند و سحرگاهان، از بيم من به استغفار بپردازند ، عذابم را بر شما نازل مى كردم و باكى هم نداشتم!».

۹۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به سبب مؤمن صالح، بلا را از صد خانواده از همسايگانش دور مى كند.

۹۵۱.امام على عليه السلام :خداى متعال، هر گاه بخواهد زمينيان را عذابى برساند، گويد: «اگر كسانى نبودند كه در پرتو جلال من، با هم دوستى كنند و مساجد مرا آباد سازند و سحرگاهانْ به استغفار بپردازند ، اگر آنان نبودند ، عذابم را وارد مى كردم».

1.اشاره است به اين كه دوستى و همدلى اهل ايمان، جلوه جلال و شكوه الهى است .

خير و برکت از نگاه قرآن و حديث

472

د ـ الجَماعَة

۹۴۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الجَماعَةُ بَرَكَةٌ ، وَالفُرقَةُ عَذابٌ . ^۱

۹۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :كُلوا جَميعا ولا تَفَرَّقوا ؛ فَإِنَّ البَرَكَةَ مَعَ الجَماعَةِ . ^۲

ه ـ المُؤمِن

۹۴۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل إذا رَأى أهلَ قَريَةٍ قَد أسرَفوا فِي المَعاصي وفيها ثَلاثُ نَفَرٍ مِنَ المُؤمِنينَ ، ناداهُم ـ جَلَّ جَلالُهُ وتَقَدَّسَت أسماؤُهُ ـ :
يا أهلَ مَعصِيَتي ، لَولا فيكُم مِنَ المُؤمِنينَ المُتَحابّينَ بِجَلالي ، العامِرينَ بِصَلاتِهِم أرضي ومَساجِدي ، وَالمُستَغفِرينَ بِالأَسحارِ خَوفا مِنّي ، لَأَنزَلتُ بِكُم عَذابي ثُمَّ لا اُبالي . ^۳

۹۵۰.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ لَيَدفَعُ بِالمُؤمِنِ الصّالِحِ عَن مِائَةِ أهلِ بَيتٍ مِن جيرانِهِ البَلاءَ . ^۴

۹۵۱.الإمام عليّ عليه السلام :إنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ إذا أرادَ أن يُصيبَ أهلَ الأَرضِ بِعَذابٍ قالَ : لَولاَ الَّذينَ يَتَحابّونَ بِجَلالي ، ويَعمُرونَ مَساجِدي ، ويَستَغفِرونَ بِالأَسحارِ ، لَولاهُم لَأَنزَلتُ عَذابي . ^۵

1.شُعَب الإيمان : ۴ / ۱۰۲ / ۴۴۱۹ عن النعمان بن بشير ؛ الجعفريّات : ۱۵۹ عن الإمام الكاظم عن آبائه عليهم السلامعنه صلى الله عليه و آلهوفيه «الجماعة بركة» .

2.سنن ابن ماجة : ۲ / ۱۰۹۴ / ۳۲۸۷ ، مشكاة المصابيح : ۲ / ۴۵۹ / ۴۲۵۷ ، الفردوس : ۳ / ۲۴۲ / ۴۷۱۱ ، مسند البزّار : ۱ / ۲۴۰ / ۱۲۷ نحوه ، كنز العمّال : ۱۵ / ۲۳۵ / ۴۰۷۲۴ وح ۴۰۷۲۳ نقلاً عن العسكري في المواعظ وكلّها عن عمر ؛ طبّ النبيّ صلى الله عليه و آله : ۳ وفيه « . . . فإنّ الجماعة في البركة» ، بحار الأنوار : ۶۲ / ۲۹۱ .

3.علل الشرايع : ۲۴۶ / ۱ وص ۵۲۲ / ۳ ، الأمالي للصدوق : ۲۶۷ / ۲۸۹ كلّها عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، مشكاة الأنوار : ۲۲۲ / ۶۱۶ ، روضة الواعظين : ۳۲۰ ، بحار الأنوار : ۷۳ / ۳۸۱ / ۳ .

4.تفسير الطبري : ۲ / الجزء ۲ / ۶۳۳ ، المعجم الأوسط : ۴ / ۲۳۹ / ۴۰۸۰ وفيه «بالمسلم» بدل «بالمؤمن» وكلاهما عن ابن عمر ، كنز العمّال : ۹ / ۵ / ۲۴۶۵۴ .

5.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۱ / ۴۷۳ / ۱۳۶۹ ، ثواب الأعمال : ۲۱۲ عن السكوني عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلاموفيه «فيَ» بدل «بجلالي» ، علل الشرايع : ۵۲۱ / ۱ عن عليّ بن جعفر عن أخيه الإمام الكاظم عن أبيه عنه عليهم السلاموليس فيه «لولاهم» ، بحار الأنوار : ۷۳ / ۳۸۲ / ۴ .

نام منبع :

خير و برکت از نگاه قرآن و حديث

سایر پدیدآورندگان :

محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: جواد محدّثی

تعداد جلد :

1

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1382

نوبت چاپ :

اول

مجموعۀ حاضر، حاوی گزارش و تنظیم آن دسته از آیات و احادیثی است که در آن، واژه‌های «خیر» و «برکت» و الفاظ مرتبط با آن‌ها در زمینه‌های اعتقادی، اخلاقی، عملی، سیاسی و اجتماعی، به کار رفته است.
کتاب از یک درآمد و دو بخشِ «خیر» و «برکت» سامان پذیرفته است. بخش نخست، خیر، شناخت خیر، تشویق به خیر، و اسباب، آثار و موانع نیکی از نگاه آیات و احادیث را بررسیده و سپس در بخش دوم، احادیث و آیاتی را در بارۀ اسباب، موانع و پدید آورندۀ خیر و برکت بر شمرده و به شرح و تفصیل آن‌ها پرداخته است. در هر باب، نخست، آیات قرآنی، آن‌گاه روایات نبوی و سپس روایات امامان معصوم علیهم السلام از مصادر شیعه و اهل سنّت آمده است.

نتیجه جستجو برای « »