۲ / ۱۰
انسان و بركت
الف ـ پيامبران
قرآن
«گفته شد : اى نوح! با ايمنى از سوى ما و بركت هايى بر تو ، بر امّت هايى از كسانى كه با تو اَند ، فرود آى ، و امّت هايى هستند كه به زودى ، آنان را برخوردار مى كنيم ، سپس از ما عذابى دردناك به آنان مى رسد» .
«گفتند : آيا از كار خدا تعجّب مى كنى؟ رحمت و بركت هاى خدا بر شما خاندان باد! همانا او ستوده و شكوهمند است» .
«و بر او و بر اسحاق، بركت داديم و از فرزندان آن دو ، كسانى نيكوكار ، و كسانى آشكارا ستمگر به خويشتن بودند» .
«چون [موسى] نزد آن (كوه طور) آمد ، ندا داده شد كه : هركه در آن آتش ، و هركه اطراف آن است ، بركت يافته است ، ۱ و خدا ، پروردگار جهانيان ، منزّه است» .
«و مرا ، هرجا كه باشم ، مبارك قرار داد و مرا تا زنده ام ، به نماز و زكات سفارش كرد» .
حديث
۹۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره سخن عيسى عليه السلام، در [اين] آيه كه گفت : «و مرا ، هرجا كه باشم ، مبارك قرار داد» ـ: مرا به هرطرف كه روى آورم ، بسيار سودبخش قرار داد.
