361
خير و برکت از نگاه قرآن و حديث

۷۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:همانا يك گروه كه گنهكارند و نه نيكوكار، آن گاه كه به خويشاوندان خود رسيدگى مى كنند ، اموالشان افزون و عمرهايشان طولانى مى شود، تا چه رسد به آن كه نيكان و نيكوكاران باشند!

۷۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:نيكى، مايه افزايش عمر است.

۷۲۷.امام على عليه السلامـ مى فرمود ـ: برترين چيزى كه وسيله جويان به آن متوسّل مى شوند، ايمان به خدا و پيامبرش... و صله رحم است، كه مايه فزونى ثروت و تأخير افتادن اجل است.

۷۲۸.امام صادق صلى الله عليه و آله:ما چيزى را جز صله رحم نمى دانيم كه عمر را بيفزايد، ۱ تا آن جا كه گاهى عمر كسى سه سال است، آن گاه اهل صله رحم مى شود. خداوند هم سى سال بر عمرش مى افزايد و آن را سى و سه سال مى كند.
[ نيز ] گاهى عمر كسى سى و سه سال است. از خويشاوندانش مى بُرد. خداوند هم سى سال از آن مى كاهد و عمرش را به سه سال كاهش مى دهد.

۷۲۹.الأمالىـ به نقل از داوود بن كثير رقى ـ: نزد امام صادق عليه السلامنشسته بودم. امام عليه السلام از پيش خود، چنين سخن آغاز كرد: «اى داوود! روز پنجشنبه ، كارهاى شما بر من عرضه شد. در ميان كارهاى تو كه بر من عرضه شد، صله رحم تو نسبت به فلان پسر عمويت بود كه مرا خوشحال ساخت. دانستم كه صله رحم تو نسبت به او، مايه تباهىِ عمر او و به پايان رسيدن مهلتش مى شود».
[ راوى خبر ، داوود ، مى گويد: ]پسرعمويى داشتم كه دشمن امام عليه السلام، ناصبى و خبيث بود. فهميدم كه وضع او و خانواده اش خوب نيست. پيش از آن كه به سوى مكّه خارج شوم، براى او خرجى حواله كردم. چون به مدينه رسيدم، امام صادق عليه السلامآن را به من خبر داد.

1.مقصود، بيان اهميّت و نقش صله رحم در طول عمر است، و گرنه طول عمر، عوامل متعدّدى دارد ، چنان كه در ساير روايات اين باب نيز از آنها ياد شده است .


خير و برکت از نگاه قرآن و حديث
360

۷۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً ولا يَكونونَ بَرَرَةً، فَيَصِلونَ أرحامَهُم فَتَنمي أموالُهُم وتَطولُ أعمارُهُم، فَكَيفَ إذا كانوا أبرارا بَرَرَةً؟! ۱

۷۲۶.عنه صلى الله عليه و آله :البِرُّ زِيادَةٌ فِي العُمُرِ. ۲

۷۲۷.الإمام عليّ عليه السلامـ كانَ يَقولُ ـ: إنَّ أفضَلَ ما يَتَوَسَّلُ بِهِ المُتَوَسِّلونَ الإِيمانُ بِاللّهِ ورَسولِهِ... وصِلَةُ الرَّحِمِ ؛ فَإِنَّها مَثراةٌ فِي المالِ ومَنسَأَةٌ فِي الأَجَلِ ۳ .

۷۲۸.الإمام الصادق عليه السلام :ما نَعلَمُ شَيئا يَزيدُ فِي العُمُرِ إلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّى إنَّ الرَّجُلَ يَكونُ أجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيَكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ ، فَيَزيدُ اللّهُ في عُمُرِهِ ثَلاثينَ سَنَةً فَيَجعَلُها ثَلاثا وثَلاثينَ سَنَةً.
ويَكونُ أجَلُهُ ثَلاثا وثَلاثينَ سَنَةً فَيَكونُ قاطِعا لِلرَّحِمِ ، فَيَنقُصُهُ اللّهُ ثَلاثينَ سَنَةً ويَجعَلُ أجَلَهُ إلى ثَلاثِ سِنينَ ۴ .

۷۲۹.الأمالي عن داود بن كثير الرقّي :كُنتُ جالِسا عِندَ أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلامإذ قالَ مُبتَدِئا مِن قِبَلِ نَفسِهِ: يا داودُ ، لَقَد عُرِضَت عَلَيَّ أعمالُكُم يَومَ الخَميسِ ، فَرَأَيتُ في ما عُرِضَ عَلَيَّ مِن عَمَلِكَ صِلَتَكَ لاِبنِ عَمِّكَ فُلانٍ ، فَسَرَّني ذلِكَ، إنّي عَلِمتُ صِلَتَكَ لَهُ أسرَعَ لِفَناءِ عُمُرِهِ وقَطعِ أجَلِهِ.
قالَ داودُ: وكانَ لِيَ ابنُ عَمٍّ مُعانِدا ناصِبا خَبيثا ، بَلَغَني عَنهُ وعَن عِيالِهِ سوءُ حالٍ، فَصَكَكتُ لَهُ نَفَقَةً قَبلَ خُروجي إلى مَكَّةَ ، فَلَمّا صِرتُ فِي المَدينَةِ أخبَرَني أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلامبِذلِكَ. ۵

1.الكافي: ۲ / ۱۵۵ / ۲۱ عن عبد اللّه بن سنان عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۲۵ / ۸۸ .

2.مسند ابن حنبل: ۵ / ۴۴۱ / ۱۶۰۷۹ عن بعض بني رافع بن مكيث، اُسد الغابة : ۵ / ۲۴۹ / ۵۰۸۷ ، الإصابة : ۶ / ۲۹۹ / ۸۶۳۸ كلاهما عن مكيث ؛ شرح الأخبار : ۱ / ۱۶۲ / ۱۱۴ عن زيد بن أرقم ، الزهد للحسين بن سعيد : ۳۸ / ۱۰۱ عن عبد اللّه بن الوليد الوصافي عن الإمام الباقر عليه السلام ، بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۴۶ / ۲۲ .

3.من لايحضره الفقيه: ۱ / ۲۰۵ / ۶۱۳، نهج البلاغة: الخطبة ۱۱۰، علل الشرايع: ۲۴۷ / ۱ عن إبراهيم بن عمر يرفعه، الأمالي للطوسي: ۲۱۶ / ۳۸۰ عن أبي بصير عن الإمام الباقر عنه عليهماالسلام ، بحار الأنوار: ۷۷ / ۳۹۸ / ۲۱.

4.الكافي: ۲ / ۱۵۲ / ۱۷ ، الاُصول الستّة عشر : ۱۶۹ نحوه وكلاهما عن إسحاق بن عمّار والأخير عن أبي الحسن عليه السلام ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۲۱ / ۸۵ .

5.الأمالي للطوسي: ۴۱۳/۹۲۹، بصائر الدرجات: ۴۲۹/۳، الخرائج والجرائح: ۲/۶۱۲/۸ كلاهما نحوه، المناقب لابن شهرآشوب: ۴/۲۲۷ وفيه «ناصبيّا معاندا» بدل «معاندا ناصبا خبيثا»، بحارالأنوار: ۲۳/۳۳۹/۱۲.

  • نام منبع :
    خير و برکت از نگاه قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9337
صفحه از 664
پرینت  ارسال به