۵۰۸.امام صادق عليه السلام :هيچ گناهى را كوچك مشمار؛ چرا كه روزى، تو را ناراحت خواهد كرد، و هيچ حسنه اى را، هر چند در نزد تو كوچك و در چشم تو اندك باشد، كوچك مشمار؛ چرا كه روزى،تو را شاد خواهد كرد. و بدان كه هيچ چيزى همچون گناه، سرانجامى زيانبارتر و ندامت آورتر ندارد و هيچ چيزى همچون نيكى، جوياتر و جبران كننده تر براى گناه نيست.
همانا نيكى، گناه بزرگِ ديرين و فراموش شده نزد گناهكار را در مى يابد و آن را مى گيرد و ساقط مى كند و پس از اثباتش، آن را از بين مى برد، و اين، همان سخن خداى سبحان است كه: «همانا كارهاى نيك، گناهان را از بين مى برند. اين ، يادآورى براى كسانى است كه اهل ياد باشند» .

۵۰۹.امام صادق عليه السلامـ درباره سخن خداوند: «همانا كارهاى نيك، گناهان را از بين مى برند» ـ: نماز شب مؤمن، گناه روزانه او را از بين مى برد.

۵۱۰.امام صادق عليه السلام :هر كس كه كارى انجام داد، در آن به دقّت بنگرد؛ اگر نيكو و زيبا بود، آن را ادامه دهد و اگر بد و زشت بود، از آن پرهيز كند. همانا خداوند، به وفا[ ى به عهد] و افزون دادن[ِ پاداش]، سزاوارتر است.
و هر كس در نهان، كار بدى كرده، در نهان، كار نيكى كند و هر كه آشكارا كار بدى كرده، در آشكارا كار نيكى انجام دهد.

۵۰۸.عنه عليه السلام :لا تَستَحقِرَنَّ سَيِّئَةً ؛ فَإِنَّها سَتَسوؤُكَ يَوما ، ولا تَحقِرَنَّ حَسَنَةً وإن صَغُرَت عِندَكَ وقَلَّت في عَينِكَ ؛ فَإِنَّها سَتَسُرُّكَ يَوما ، وَاعلَم أنَّهُ لَيسَ شَيءٌ أضَرَّ عاقِبَةً ولا أسرَعَ نَدامَةً مِنَ الخَطيئَةِ .
وإنَّهُ لَيسَ شَيءٌ أشَدَّ طَلَبا ولا أسرَعَ دَرَكا لِلخَطيئَةِ مِنَ الحَسَنَةِ ، أما إنَّها لَتُدرِكُ الذَّنبَ العَظيمَ القَديمَ المَنسِيَّ عِندَ عامِلِهِ فَتَجتَذِبُهُ وتُسقِطُهُ وتَذهَبُ بِهِ بَعدَ إثباتِهِ ، وذلِكَ قَولُ اللّهِ سُبحانَهُ : «إِنَّ الْحَسَنَـتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَ لِكَ ذِكْرَى لِلذَّ كِرِينَ . ^۱ »

۵۰۹.عنه عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عز و جل : «إِنَّ الْحَسَنَـتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ» ـصَلاةُ المُؤمِنِ بِاللَّيلِ تَذهَبُ بِما عَمِلَ مِن ذَنبٍ بِالنَّهارِ . ^۲

۵۱۰.عنه عليه السلام :مَن خَلا بِعَمَلٍ فَليَنظُر فيهِ؛ فَإِن كانَ حَسَنا جَميلاً فَليَمضِ عَلَيهِ ، وإن كانَ سَيِّئا قَبيحا فَليَجتَنِبهُ ؛ فَإِنَّ اللّهَ عز و جل أولى بِالوَفاءِ وَالزِّيادَةِ . ومَن عَمِلَ سَيِّئَةً فِي السِّرِّ فَليَعمَل حَسَنَةً فِي السِّرِّ ، ومَن عَمِلَ سَيِّئَةً فِي العَلانِيَةِ فَليَعمَل حَسَنَةً فِي العَلانِيَةِ . ^۳