گرد آيد و سپس، جامع ترين ، استوارترين و كهن ترين مصدر گزينش شود ، و ادعيه غير مستند به معصومان، جز در مواردى معدود، مورد استفاده قرار نگرفته است .
۳ . از تكرار روايات، پرهيز شده است، مگر در موارد ذيل :
الف ـ نكته مهمى در تفاوت واژه ها و الفاظْ نهفته باشد ،
ب ـ تفاوت لفظى در متون شيعى و سنّى وجود داشته باشد ،
ج ـ متن روايت، كمتر از يك سطر و مربوط به دو باب باشد .
۴ . در صورتى كه متن هايى از پيامبر صلى الله عليه و آله و ديگر معصومان نقل شده باشد ، حديث پيامبر صلى الله عليه و آله در متن مى آيد و نشانى روايت ساير معصومان در پاورقى، مگر اين كه روايت منقول از ساير معصومان عليهم السلام حاوى نكته جديدى باشد كه در اين صورت، متن آن روايت هم آمده است .
۵ . پس از ذكر آيات در هر موضوع ، روايات به ترتيب معصومان عليهم السلام از پيامبر صلى الله عليه و آلهتا امام دوازدهم، نقل مى گردد ؛ مگر آن كه روايتى در تفسير آيه وارد شده باشد كه بر تمام روايات، مقدّم مى شود و يا آن كه تناسب موضوعى روايات، ترتيب ديگرى را اقتضا كند .
۶ . در ابتداى روايات، فقط نام رسول خدا و ديگر معصومان ذكر مى شود؛ مگر آن كه راوى ، ناقل فعل معصوم باشد يا سؤال و جوابى در ميان باشد، و يا آن كه راوى، لفظى را در متن آورده باشد كه سخن مَروىٌّ عنه نيست .
۷ . با توجّه به تعدّد اسامى والقاب معصومان عليهم السلام نام واحدى براى آنها انتخاب شده كه در ابتداى روايت، ذكر مى شود .
۸ . مصادر روايات، در پاورقى و به ترتيب معتبرترين مصدر، تنظيم و درج شده است . البته گاهى به خاطر پرهيز از تكرار ذكر اختلاف مصادر و نيز براى عدم تكرار راوى يا مروى عنه، اين ترتيب در غير مصدر اوّل، رعايت نشده است كه نكته آن بر اهل تحقيق پوشيده نيست .