395
خير و برکت از نگاه قرآن و حديث

۸۱۳.امام رضا عليه السلام:قناعت در كنار خويشتن بانى و عزّت جايگاه، بار افزونخواهى و بردگى[ طلبى ]دنياداران را از دوش انسان برمى دارد.
راه قناعت را جز دو كس نمى پويد: يكى، آن كه به اندك بسازد تا به پاداش آخرت رسد؛ و ديگر آن بزرگوارى كه خود را از مردم فرومايه، كنار بكشد.

ى ـ رضايت ۱

۸۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:هر كسى روزى اى دارد كه ناچار به او خواهد رسيد. پس هر كه به آن راضى شود ، برايش پُربركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كه به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود . روزى، در پى انسان است ، آن گونه كه اجلش در پى اوست.

۸۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:خداوند متعال، بنده اش را با آنچه به او مى دهد، مى آزمايد . پس هر كه به قسمت خدا راضى باشد، خداوند به آنچه داده، بركت و وسعت مى بخشد؛ و هر كه به آن راضى نباشد، بركت نخواهد يافت.

۸۱۶.امام رضا عليه السلام:خداوند به پيامبرى از پيامبران وحى كرد: «هرگاه اطاعتم كنند، راضى مى شوم و چون راضى شوم، بركت مى دهم و بركت من، پايان ندارد».

1.مقصود از اين عنوان ، راضى بودن انسان از تقدير الهى (مانند آنچه در روايات شماره ۸۱۱ و ۸۱۲ آمده) و يا راضى بودن خداوند متعال از انسان است (مانند آنچه در روايت شماره ۸۱۳ آمده است) .


خير و برکت از نگاه قرآن و حديث
394

۸۱۳.الإمام الرضا عليه السلام :القَناعَةُ تَجمَعُ إلى صِيانَةِ النَّفسِ وعِزِّ القَدرِ طَرحَ ۱ مُؤَنِ الاِستِكثارِ وَالتَّعَبُّدِ لِأَهلِ الدُّنيا .
ولا يَسلُكُ طَريقَ القَناعَةِ إلاّ رَجُلانِ : إمّا مُتَقَلِّلٌ يُريدُ أجرَ الآخِرَةِ ، أو كَريمٌ مُتَنَزِّهٌ عَن لِئامِ النّاسِ . ۲

ي ـ الرِّضا

۸۱۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ لِكُلِّ امرِئٍ رِزقا هُوَ يَأتيهِ لا مَحالَةَ ، فَمَن رَضِيَ بِهِ بورِكَ لَهُ فيهِ ووَسِعَهُ ، ومَن لَم يَرضَ بِهِ لَم يُبارَك لَهُ فيهِ ولَم يَسَعهُ ؛ إنَّ الرِّزقَ لَيَطلُبُ الرَّجُلَ كَما يَطلُبُهُ أجلُهُ . ۳

۸۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ يَبتَلي عَبدَهُ بِما أعطاهُ ، فَمَن رَضِيَ بِما قَسَمَ اللّهُ عز و جل لَهُ بارَكَ اللّهُ لَهُ فيهِ ووَسِعَهُ ، ومَن لَم يَرضَ لَم يُبارِك لَهُ . ۴

۸۱۶.الإمام الرضا عليه السلام :أوحَى اللّهُ عز و جل إلى نَبِيٍّ مِنَ الأَنبِياءِ : إذا اُطِعتُ رَضيتُ ، وإذا رَضيتُ بارَكتُ ، ولَيسَ لِبَرَكَتي نِهايَةٌ . ۵

1.كذا ، وفي سائر المصادر : «وطرح» .

2.نثر الدرّ : ۳۶۱ ، العدد القويّة : ۲۹۷ / ۲۶ وفيه «متعبّد» بدل «متقلّل» ، نزهة الناظر : ۱۲۸ / ۹ وفيه «متعلّل» بدل «متقلّل» ، أعلام الدين : ۳۰۷ وفيه من «لا يسلك طريق . . . إمّا متعبّد . . .» ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۳۴۹ / ۶ وص ۳۵۳ / ۹ .

3.أعلام الدين : ۳۴۲ عن ابن عمر ، بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۸۵ / ۱۰ ؛ كنز العمّال : ۱ / ۱۱۴ / ۵۳۶ نقلاً عن الديلمي عن ابن عبّاس نحوه .

4.مسند ابن حنبل : ۷ / ۲۸۲ / ۲۰۳۰۱ ، شُعَب الإيمان : ۲ / ۱۲۱ / ۱۳۵۳ نحوه وكلاهما عن أبي العلاء بن الشخير عن رجل من بني سليم وج ۷ / ۱۲۵ / ۹۷۲۵ عن أحمد بن سليم ، كنز العمّال : ۳ / ۳۹۰ / ۷۰۹۰ وراجع المعجم الأوسط : ۸ / ۱۸۹ / ۸۳۶۲ وحلية الأولياء : ۲ / ۲۱۳ .

5.الكافي : ۲ / ۲۷۵ /۲۶ عن سليمان الجعفري ، بحار الأنوار : ۷۳ / ۳۴۱ / ۲۳ ؛ الزهد لابن حنبل: ۶۹ عن وهب من دون إسنادٍ إلى المعصوم وفيه «إنّ الربّ تبارك و تعالى قال في بعض ما يقول لبني إسرائيل : إنّي ...» .

  • نام منبع :
    خير و برکت از نگاه قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: محمّد تقدیری، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9347
صفحه از 664
پرینت  ارسال به