۷۰۳.امام على عليه السلامـ در يادكردِ امام زمان عليه السلام ـ: گويا او را مى بينم كه از «وادى السلام» گذشته ، به سوى مسيل «مسجد سهله» مى رود ، سوار بر اسبى سفيدپا ، با كاكلى بلند و درخشان ؛ و دعا مى كند و در دعايش مى گويد: «... اى گستراننده رحمت از جايگاه هايش ، و برآورنده بركت ها از سرچشمه هايش...! از تو مى خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و در كارم به وعده ات وفا كنى و در فرج و گشايش ، برايم بشتابى» .

۷۰۴.امام على عليه السلامـ در ضمن دعا ـ: وظايف سنگين [ اداى ]حقوق پدران و مادران را از دوشم بردار و مرا و مردان و زنان باايمان و برادران و خواهران و خويشاوندان را بيامرز ، اى عهده دار بركت ها و داناى نهان ها!

۷۰۵.امام على عليه السلامـ در خطبه نماز باران ـ: اى عطاكننده خيرها از بهترين هاى آن ^۱ و اى فرستنده بركت ها از معدن هاى آن! پناه بخشى و پناه دهندگى از توست و تو پناه و پناهگاهى .

۷۰۶.امام على عليه السلامـ در دعاى معروف به «دعاى كميل» ـ: اى آن كه نام او درمان ، ياد او شفا ، و پيروى از او بى نيازى است .

۷۰۷.امام حسين عليه السلام :خدايا ! اى بخشنده نيكى ها از گمانگاه هايش ، و فرو فرستنده رحمت ها از سرچشمه هايش ، و جارى كننده بركت ها بر اهلش! پناه بخشى و پناه دهندگى از توست و تو پناه و پناهگاهى .

۷۰۳.عنه عليه السلامـ ذاكِرا الإِمامَ الحُجَّةَ عليه السلام ـ: كَأَنَّني بِهِ قَد عَبَرَ مِن وادِي السَّلامِ إلى مَسيلِ السَّهلَةِ ، عَلى فَرَسٍ مُحَجَّلٍ ، لَهُ شِمراخٌ يَزهَرُ ، يَدعو ويَقولُ في دُعائِهِ : ... يا مُنشِرَ الرَّحمَةِ مِن مَواضِعِها ، ومُخرِجَ البَرَكاتِ مِن مَعادِنِها ... أسأَلُكَ أن تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وأن تُنجِزَ لي أمري ، وتُعَجِّلَ لي فِي الفَرَجِ . ^۱

۷۰۴.عنه عليه السلامـ فِي الدُّعاءِ ـ: اِحتَمل عَنّي مُفتَرَضاتِ حُقوقِ الآباءِ وَالاُمَّهاتِ ، وَاغفِر لي ولِلمُؤمِنينَ وَالمُؤمِناتِ وَالإِخوَةِ وَالأَخَواتِ وَالقَراباتِ ، يا وَلِيَّ البَرَكاتِ ، وعالِمَ الخَفِيّاتِ . ^۲

۷۰۵.عنه عليه السلامـ في خُطبَةِ صَلاةِ الاِستِسقاءِ ـ: يا مُعطِيَ الخَيراتِ مِن أماثِلِها ، ومُرسِلَ البَرَكاتِ مِن مَعادِنِها ، مِنكَ الغَيثُ المُغيثُ ، وأنتَ الغِياثُ المُستَغاثُ . ^۳

۷۰۶.عنه عليه السلامـ في دُعائِهِ المَعروفِ بِدُعاءِ كُمَيلٍ ـ: يا مَنِ اسمُهُ دَواءٌ ، وذِكرُهُ شِفاءٌ ، وطاعَتُهُ غِنىً . ^۴

۷۰۷.الإمام الحسين عليه السلام :اللّهُمَّ مُعطِيَ الخَيراتِ مِن مَظانِّها ، ومُنزِلَ الرَّحَماتِ مِن مَعادِنِها، ومُجرِيَ البَرَكاتِ عَلى أهلِها ، مِنكَ الغَيثُ المُغيثُ وأنتَ الغِياثُ المُستَغاثُ . ^۵