۳۸۶.امام زين العابدين عليه السلام :آگاه باشيد كه بنده، چهار چشم دارد: با دو چشم، كار دين و دنيايش را مى بيند و با دو چشم ديگر، كار آخرتش را مى نگرد. پس خداوند، هرگاه نيكىِ بنده اى را بخواهد، دو چشم دلش را مى گشايد تا با آن دو ، غيب (نهان) را در كار آخرتش ببيند؛ و هرگاه براى بنده اش جز اين را بخواهد، دل را با آنچه در آن است، وامى گذارد .
۳۸۷.امام صادق عليه السلام :خداوند، آن گاه كه خير بنده اى را بخواهد، فرشته اى را بر او مى گمارد تا بازويش را بگيرد و او را وارد اين امر (ولايت اهل بيت عليهم السلام) سازد.
۳۸۸.امام صادق عليه السلام :خداوند، هرگاه خير بنده اى را اراده كند، محبّت حسين عليه السلامو عشق زيارتش را در دل او مى افكند؛ و خداوند، بدى هر كس را بخواهد، دشمنى با حسين عليه السلام و زيارتش را در دل او مى افكند .
۳۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش خود به ابوذر ـ: اى ابوذر! هرگاه، خداوند خير بنده اى را بخواهد، او را دين شناس مى سازد و در دنيا پارسايش مى كند و او را به عيب هاى خويش بينا مى سازد.
۳۹۰.امام صادق عليه السلامـ در نامه اش به اصحاب خويش ـ: بدانيد كه خداوند، آن گاه كه بخواهد به بنده اى خير برساند، دلش را براى اسلام مى گشايد. پس وقتى اين موهبت را به او داد، زبانش را به حق گويا مى سازد و دلش را با اسلام، گِره مى زند تا به آن عمل كند. هرگاه خداوند، اينها را برايش فراهم آورد، اسلام او براى او كامل شده است .
