231
دانش رجال از ديدگاه اهل سنت

مفيدى چون كتاب الزهد ، كتاب السنن فى الفقه و كتاب التاريخ بوده است . كتاب هاى مزبور ، چندان جامع بودند كه از يحيى بن آدم نقل شده كه هرگاه قصد دانستن مسئله دقيقى را داشته است ، به كتاب هاى ابن مبارك مراجعه مى كرده و اگر آن را در كتاب هاى وى نمى يافته ، از يافتن آن نا اميد مى شده است .
ابن مبارك ، چنان با فضيلت بوده كه عبد الرحمان بن مهدى مبالغه كرده و وى را از سفيان ثورى نيز با فضيلت تر دانسته است . ۱

۱۰ . يحيى بن سعيد قطّان

ابوسعيد يحيى بن سعيد بن فروخ قَطّان بصرى ، به سال ۱۲۰ هجرى تولّد يافت و به سال ۱۹۸ هجرى درگذشت .
يحيى بن سعيد ، ثقه و از محدّثان و حافظان بزرگ حديث در بصره بوده است . وى همتاى معاصرش عبد الرحمان بن مهدى در علم به احوال رجال و طُرُق روايات بوده و شخصيت ممتازى چون على بن مدينى ، در مورد وى گفته است : هيچ كس را داناتر از يحيى بن سعيد به احوال رجال نديده ام . احمد بن حنبل نيز در مدح وى گفته است كه مثل يحيى بن سعيد را نديده ام .
وى در زمان خود ، به جرح و تعديل اكثر راويان ، همّت گماشت و بين اهل علم مشهور است . عدّه زيادى (چون ذهبى و ابن حجر) نيز تصريح كرده اند كه يحيى بن سعيد، در جرح و نقد رجال ، بسيار سختگير بوده است ۲ . به همين جهت، تضعيفات و جرح هاى وى را در صورت انفراد و عدم موافقت ساير علماى جرح و تعديل با وى ، معتبر ندانسته اند ، بر خلافِ توثيقات وى كه بسيار معتبر دانسته شده است . ۳

1.ر .ك : الجرح و التعديل ، ج۱ ، ص۲۶۲ ـ ۲۸۱ ؛ تاريخ بغداد ، ج۱۰ ، ص۱۵۱ ـ ۱۶۷ (ش۵۳۰۶) ؛ تذكرة الحفّاظ ، ج۱ ، ص۲۷۴ ـ ۲۷۹ (ش۲۶۰) ؛ طبقات الحفّاظ ، ص۱۳۲ (ش۲۴۹) .

2.ر .ك : فتح المنّان بمقدمة لسان الميزان ، ص۲۷۹ ـ ۲۸۱ .

3.ر .ك : تاريخ بغداد ، ج۱۴ ، ص۱۴۰ ـ ۱۴۹ (ش۷۴۶۱) ؛ تذكرة الحفّاظ ، ج۱ ، ص۲۹۸ ـ ۳۰۰ (ش۲۸۰) ؛ طبقات الحفّاظ ، ص۱۴۰ ـ ۱۴۱ (ش۲۶۸) .


دانش رجال از ديدگاه اهل سنت
230

۸ . سفيان بن عُيَينَه

ابومحمّد سفيان بن عُيينه هلالى كوفى مكّى به سال ۱۰۷ هجرى در كوفه تولّد يافت و به سال ۱۹۸ هجرى در مكّه درگذشت .
سفيان ، ثقه و از حافظان حديث بوده است و در عصر خود ، در حجاز ، محدّثى بزرگ و جليل القدر بوده كه به سبب داشتن عمر طولانى (۹۱ سال) ، ساير حافظان حديث و مشايخ بزرگ از بلاد مختلف ، براى كسب حديث و علوّ اِسناد ، نزد وى مى آمدند .
شافعى در مدح وى و مالك گفته است كه اگر مالك و سفيان نبودند ، علم حجاز از بين مى رفت .
وى مشهورِ به تدليس بوده است ؛ ليكن از كسانى كه نزد خودش ثقه بوده اند ، تدليس مى كرده ، نه راويان ضعيف . به همين خاطر ، روايات منقول از وى ايرادى ندارند و احاديث مدلّس وى نيز پذيرفته مى شود . ۱

۹ . عبد اللّه بن مبارك

ابو عبد الرحمان عبد اللّه بن مبارك مروزى ۲ ، به سال ۱۱۸ هجرى متولّد شد و به سال ۱۸۱ هجرى در هيت (از شهرهاى عراق و در كنار رود فرات) درگذشت .
ابن مبارك ، عمر خود را در سفر گذراند و از راه تجارت ، معاش خود را تأمين مى كرد . وى فقيهى ثقه و از حافظان حديث بود كه در طلب حديث و ملاقات مشايخ ، كوشاترينِ مردم در زمان خودش به شمار مى آمده است و صاحب تأليفات

1.ر .ك : الجرح والتعديل ، ج۱ ، ص۳۲ ـ ۵۴ ؛ تاريخ بغداد ، ج۹ ، ص۱۷۳ ـ ۱۸۲ (ش۴۷۶۴) ؛ سير أعلام النبلاء ، ج۸ ، ص۴۵۴ ـ ۴۷۴ (ش۱۲۰) ؛ طبقات الحفّاظ ، ص۱۲۷ ـ ۱۲۸ (ش۲۳۸) .

2.منسوب به شهر مرو است كه از شهرهاى بزرگ خراسان قديم بوده كه فعلاً در جمهورى تركمنستان واقع شده و حرف «زاء» در نسبت مذكور ، غير قياسى است .

  • نام منبع :
    دانش رجال از ديدگاه اهل سنت
    سایر پدیدآورندگان :
    محمدرضا جدیدی نژاد
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1381
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1904
صفحه از 298
پرینت  ارسال به