محمّد ناصر الدين البانى نويسنده معاصر ، در كتاب ضعيف سنن الترمذى ، ۸۳۲ حديث از احاديث اين كتاب را كه ضعيف يا جعلى و يا منكر بوده اند ، گِرد آورده است كه البته با تخمين مى توان گفت كه حدود ۱۵۰ حديث را با استثناى جمله اى ، صحيح شمرده است .
در خصوص رجال سنن الترمذى ، تنها كتاب شيوخ أبى عيسى الترمذى فى سننه توسط ابو عبد اللّه محمّد بن عبد العزيز دورقى ، تأليف شده است . ^۱

۷ . سُنن النَسائى

الف) معرّفى اجمالى كتاب : نام مؤلّف اين كتاب ، ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب بن على نَسايى (م ۳۰۳ ق) است . نسايى ، پيش از تأليف اين كتاب ، السُنن الكبرى را تأليف كرده بود و چون از وى خواسته شد كه كتابى در خصوص احاديث صحيح بنويسد ، آن را مختصر كرد و نام آن را المجتبى من السنن نهاد كه به السنن الصغرى نيز معروف است . اين كتاب هم اينك به سنن النسائى اشتهار يافته است ^۲ . تعداد احاديث اين كتاب ، ۵۷۶۱ حديث است و در آن ، علاوه بر احاديث صحيح ، احاديث حَسَن و ضعيف نيز يافت مى شود . ^۳
ب) بررسى رجالى و اعتبار كتاب : اين كتاب ، اگرچه تنها مشتمل بر احاديث

برخى راويان ، و بيان مذاهب صحابيان و تابعيان و فقها . ^۱
به خاطر همين مزايا ، اين كتاب ، تطبيق عملى اى براى فراگيرى علوم حديث به شمار مى آيد و در نوع خود ، بى نظير است . علاوه بر اين ، با تعيين درجه هر حديث از جهت صحّت و ضعف ، اسباب ترديد از ديدگاه مؤلّف ، در احاديثى كه به نقل آنها پرداخته است ، برچيده مى شود و معلوم مى گردد كه وى چه احاديثى را به عنوان «اصل» نقل كرده است و چه احاديثى را به عنوان «شواهد و متابعات» ، در حالى كه عكس اين مطلب در سنن أبى داوود ، مشهود است .
از اين رو ، حازِمى (۵۴۸ ـ ۵۸۴ق) ^۲ گفته است كه شرط ترمذى در نقل احاديث ، بليغ تر از شرط ابو داوود است . ^۳
با وجود مزاياى فراوان اين كتاب ، برخى چون ذهبى ، بدون توجّه به شيوه نقل ترمذى از راويان ضعيفى چون محمّد بن سعيد مصلوب و محمّد بن سائب كلبى ، رتبه اين كتاب را از جهت اعتبار ، پايين تر از رتبه سنن أبى داوود و سنن النسائى دانسته اند ^۴ ؛ يعنى آن را در رتبه سوم بعد از صحيحين دانسته اند و توجّه نكرده اند كه ترمذى ، با بيان ضعف حديث چنين راويان ضعيفى ، حديث آنان را به عنوان شواهد و متابعات ، نقل كرده است نه اصول . اين امر ، نه تنها موجب پايين آمدن رتبه كتاب وى نمى شود ؛ بلكه مزيّتى بزرگ نيز بر آن محسوب مى گردد . ^۵