ليكن آلوسى (م ۱۲۷۰ ق) ۱ ، برخلاف نظر جمهور محدّثان ، معتقد است كه برخى از صحابيان ، مرتكب گناه و كارهاى منافى با عدالت شده اند و اين چيزى نيست كه بتوان آن را انكار كرد . از نظر وى ، مراد از عدالت جميع صحابيان آن است كه هيچ يك از آنان ، از دنيا نرفته است ، مگر آن كه به بركت مصاحبت با پيامبر صلى الله عليه و آله و يارىِ حضرتش توبه كرده و پاكيزه ، به سراى آخرت شتافته است . آلوسى سپس در پاسخ اين توهّم كه اگر از برخى اصحاب ، كارهاى خلاف عدالت واقع شده ، بايد روايت آنها را نپذيريم ، مگر آن كه بدانيم بعد از توبه روايت كرده اند ، گفته است :
بعد از آن كه پذيرفتيم چنين صحابيانى به بركت مصاحبت با پيامبر صلى الله عليه و آله با توبه و پاكيزه از اين دنيا رفته اند ، جاى چنين احتمالى وجود ندارد ؛ زيرا صحّت توبه آنان ، مقتضى تلافىِ اين امر به خبر دادن آنان از حال خودشان است . ۲