مقدّمه
در فصل سوم ، قواعد علم رجال را تا حدّ امكان ، طرح كرده ، مورد بررسى قرار داديم . در فصل چهارم نيز مصادر رجالى را معرّفى كرديم . اكنون بايد ديد استفاده از كدام يك از جوامع ۱ و مسانيد ۲ حديثى ، بيشتر نياز به اعمال قواعد علم رجال و مراجعه به مصادر رجالى دارد و كدام يك كم تر ، و اين ، تنها با شناخت كتاب هاى مزبور مُيسّر مى گردد . به همين جهت ، اين بخش را به معرّفى و بررسى رجالى و اعتبار نُه كتاب از مهم ترين جوامع و مسانيد حديثى اهل سنّت ، اختصاص داده ايم .
۱ . الموطّأ مالك
الف) معرّفى اجمالى كتاب : اين اثر ، قديم ترين كتاب حديثى در ميان جوامع حديثى است كه به دست ما رسيده و مؤلّف آن ، مالك بن انس اصبحى مدنى (م ۱۷۹ ق) است .
1.جوامع ـ كه مفرد آن جامع است ـ كتاب هايى اند كه احاديث در آنها به حسب ابواب فقهى مرتّب شده است .
2.مسانيد ، جمع مُسند است و مسند ، به كتابى گفته مى شود كه احاديث هر صحابى در آن ، جدا از احاديث ساير صحابيان ، در ذيل نام وى ذكر شده است ؛ چه آن احاديث صحيح باشند يا غير صحيح . در اين گونه كتاب ها ، اسامى صحابيان يا بر اساس حروف معجم ، مرتّب شده و يا بر اساس امورى چون : سابقه در اسلام ، شرافت هاى نسبى ، قبايل و امورى ديگر از اين قبيل .
