113
حکمت نامه لقمان

۵ / ۱۵

خوش گمانى به خدا

۱۳۱.كنز الفوائدـ در آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: اى پسرم! به خدا خوش گمان باش . آن گاه، از مردم بپرس : كيست كه به خدا خوش گمان بوده، ولى خدا طبق گمان او رفتار نكرده باشد؟

۵ / ۱۶

توكّل بر خدا

۱۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لقمان حكيم، هنگامى كه پسرش را موعظه مى كرد، به او گفت: «اى پسرم! كيست كه از خداوند عز و جل سراغ گرفت، ولى او را نيافت؟ و كيست كه به خدا پناه بُرد ، ولى خدا از او دفاع نكرد؟ يا كيست كه به خدا توكّل كرد ، ولى خدا او را كفايت ننمود؟»

۱۳۳.كنز الفوائدـ در آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: اى پسرم! به خدا توكّل كن ، آن گاه، از مردم بپرس: كيست كه به خدا توكّل كرده ، ولى خدا او را كافى نبوده باشد ؟

۱۳۴.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: اى پسرم! كيست كه خدا را ياد كرده باشد ، ولى خدا او را ياد نكرده باشد؟ كيست كه به خدا توكّل كرده باشد ، ولى خدا او را به ديگرى واگذاشته باشد؟ و كيست كه به سوى خداى گرامى ياد، تضرّع و زارى كرده باشد ، ولى خدا به او رحم نكرده باشد؟

۱۳۵.إرشاد القلوب:سفارش لقمان به پسرش است كه گفت : . . . «اى پسرم! بر تو لازم است كه از آنچه در دست مردم است، مأيوس باشى و به وعده خدا اعتماد كنى . درباره آنچه بر تو واجب گرديده، تلاش كن و تلاش درباره آنچه برايت ضمانت گرديده است را رها كن، و در همه كارهايت به خدا توكّل كن تا كفايتت كند».


حکمت نامه لقمان
112

۵ / ۱۵

حُسنُ الظَّنِّ بِاللّهِ

۱۳۱.كنز الفوائدـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ: يا بُنَيَّ ، أحسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ ثُمَّ سَل فِي النّاسِ مَن ذَا الَّذي أحسَنَ الظَّنَّ بِاللّهِ فَلَم يَكُن عِندَ حُسنِ ظَنِّهِ بِهِ . ۱

۵ / ۱۶

التَّوَكُّلُ عَلَى اللّهِ

۱۳۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ لُقمانَ الحَكيمَ قالَ لاِبنِهِ وهُوَ يَعِظُهُ : يا بُنَيَّ ، مَن ذَا الَّذِي ابتَغَى اللّهَ عَزَّ وجَلَّ فَلَم يَجِدهُ ، ومَن ذَا الَّذي لَجَأَ إلَى اللّهِ فَلَم يُدافِع عَنهُ ، أم مَن ذَا الَّذي تَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ فَلَم يَكفِهِ . ۲

۱۳۳.كنز الفوائدـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ: يا بُنَيَّ ، تَوَكَّل عَلَى اللّهِ ثُمَّ سَل فِي النّاسِ مَن ذَا الَّذي تَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ فَلَم يَكفِهِ . ۳

۱۳۴.الاختصاص عن الأوزاعيّـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ: يا بُنَيَّ ، ومَن ذَا الَّذي ذَكَرَهُ فَلَم يَذكُرهُ ، ومَن ذَا الَّذي تَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ فَوَكَلَهُ إلى غَيرِهِ ، ومَن ذَا الَّذي تَضَرَّعَ إلَيهِ جَلَّ ذِكرُهُ فَلَم يَرحَمهُ . ۴

۱۳۵.إرشاد القلوب :مِن وَصِيَّةِ لُقمانَ عليه السلام لاِبنِهِ ، قالَ : ... وعَلَيكَ ـ يا بُنَيَّ ـ بِاليَأسِ عَمّا في أيدِي النّاسِ وَالوُثوقِ بِوَعدِ اللّهِ ، وَاسعَ فيما فُرِضَ عَلَيكَ، ودَعِ السَّعيَ فيما ضُمِنَ لَكَ ، وتَوَكَّل عَلَى اللّهِ في كُلِّ اُمورِكَ يَكفِكَ ۵ . ۶

1.كنز الفوائد : ج ۲ ص ۶۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۳ ص ۴۳۲ ح ۲۴ .

2.كنز الفوائد : ج ۲ ص ۶۸ ، بحار الأنوار : ج ۲۷ ص ۱۱۲ ح ۸۷ .

3.كنز الفوائد : ج ۲ ص ۶۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۳ ص ۴۳۲ ح ۲۴.

4.الاختصاص : ص ۳۳۷ ، بحار الأنوار : ج ۱۳ ص ۴۲۸ ح ۲۳ .

5.في المصدر : «يكفيك» والصواب ما أثبتناه .

6.إرشاد القلوب : ص ۷۳ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه لقمان
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همكاری: مهدی غلامعلی، ترجمه: جعفر آریایی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1676
صفحه از 328
پرینت  ارسال به