نیازی به افزایش عمرم ندارم.

بر این اساس معیار طول عمر نیکو، امکان بهره برداری از آن در جهت افزایش کمالات انسانی است، از این رو، اهل بیت علیهم السلام از خداوند سبحان طول عمر همراه با حسن عمل می‌خواهند و از سوی دیگر از «هَرَم: فرتوتی» و «ارذل العمر: پست‌ترین مرحله عمر» به خدا پناه می‌برند^۱.^۲

از میان شما کسی است که پیش [از رسیدن به این مرحله] می‌میرد و تا [بالأخره] به مدّتی که مقرّر است، برسید و امید که در اندیشه کنید).

اگر برای طولانی شدن عمر دعا می‏شود، برای آن است که فرد، مشمول (وَ مِنْكُمْ مَنْ یُتَوَفَّى مِنْ قَبْلُ؛^۱ و از شما برخی پیش از آن (مراحل سه گانب کودکی، بلوغ و سالمندی) قبض روح می‌شود). نشود و قبل از به سر آمدن عمر طبیعی از دنیا نرود؛ امّا احادیثی که دلالت بر نکوهیده طول عمر دارند ناظر به طولانی شدن حیات بیش از حدّ متعارف است که تمام توانایی‏های انسان به تحلیل می‏رود و ضعف و رنج و عذاب و نیاز و به دنبال آن، خواری انسان نمود می‏یابد و انسان نه تنها از حیات بهره نمی‏برد، بلکه حیات، بار سنگینی بر دوش او خواهد بود. و مصداقی است برای تعبیر:

(وَ مِنْكُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلى‏ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئا.^۲

و برخی از شما (قبل از پیری) قبض روح می‌شود و برخی از شما به پایین‌ترین مرحله عمر بازگردانده می‌شود تا پس از [آن همه] دانستن چیزی نداند).

چنان که در پایانِ حدیث ۳۷۴ نیز رضایت به عمر متعارف، تصریح شده است:

۰.اللَّهُمَّ تَوَفَّنِی فِی الْأَجَلِ الَّذِی كَتَبْتَ لِی فَلَا حَاجَةَ لِی فِی الزِّیَادَةِ فِی الْعُمُرِ.

خدایا مرا در پایان همان مدتی که برایم نوشته‌ای از دنیا ببر که من