است، مانند: سستی استخوان،۱ سفیدی موی سر،۲ ناتوان گشتن از فرزندآوری،۳ کم‌توان گشتن و انجام ندادن کارهای نیازمند به قدرت بدنی۴.
در احادیث نیز کاستی و ضعف حرکتی و حتّی ناتوانی انجام کارهای معمولی مانند غذا خوردن و نیز ناتوانی دستگاه گوارش، از ویژگیهای افراد پیر و کهن‌سال دانسته شده است؛۵ امری که در تعریف علمی پیری نیز به آن اشاره میشود.۶
همچنین داود علیه السلام در شکوه از حال خود میگوید:
۰.یَا رَبِّ طَالَ عُمرِی وَ كَبِرَتْ سِنِّی وَ ضَعُفَ رُكنِی.۷
ای پروردگار من! عمرم دراز و سنم زیاد و ارکان بدنم سست گشته است.
حدیثی از امام صادق علیه السلام نیز به دو دوره عمر بر پایه سن، اشاره دارد:
۰.إِذا زادَ الرَّجُلُ عَلَى الثَّلاثینَ فَهُوَ كَهلٌ وإذا زادَ عَلَى الأَربَعینَ فَهُوَ شَیخٌ.۸
چون مرد از سی بگذرد، کهل(میان‌سال) است و چون از چهل درگذرد، شیخ (بزرگ‌سال) است.
در بخشهای بعدی نیز برخی ویژگیهای شمرده شده برای پیری و فرتوتی را در متون دینی ارائه میدهیم؛ ویژگی‌هایی که دانش امروز بشر نیز آنها را نشانه پیری میداند و آنها را می‌بینیم.
