۳۱۵.الکافی ـ به نقل از محمّد بن ابی حمزه ثمالی ـ: امام صادق علیه السلام فرمود: «زنانِ از كار افتاده، گناه ندارد لباس خود را كنار نهند». فرمود: «[یعنى] تنها جلباب را كنار بگذارند».^۱

۳۱۶.الکافی ـ به نقل از حریز بن عبد اللّٰه‏ ـ: امام صادق علیه السلام آیه (و پوشش خود را كنار نهند) را خواند و فرمود: «جلباب و خمار است، آن گاه كه زن سالمند باشد».

۳۱۷.امام رضا علیه السلام– در ذکر آنچه در پاسخ سٶال‏های محمّد بن سنان نگاشت ـ: و نگریستن به موی زنان متأهّل و غیر متأهّل حرام شد؛ زیرا این نگاه، مردان را به هیجان می‏آورد و هیجان، آنان را به تباهی و درآمدن به کارهایی ناروا و زشت می‏کشاند. این در باره دیگر جاهای [زیبای زن] شبیه مو جاری است، مگر همان زنانی که خدای متعال فرمود: (و بر زنان از کار افتاده‏ای كه [دیگر] امید زناشویى ندارند، گناهى نیست كه پوشش خود را کنار نهند، بى ‏آن كه زیوری را آشکار كنند) یعنی بدون روپوش [ظاهر شوند] که نگریستن به موی این دسته از زنان اشکالی ندارد.

۳۱۸.السنن الکبری ـ به نقل از ابن عبّاس، در باره این سخن خدای متعال: (و زنان از کار افتاده‏ای که [دیگر] امید زناشویی ندارند) ـ: مقصود، این است که اشکالی ندارد چنین زنی در خانه‏اش با پیراهن و روسری بنشیند و چادر از سر بر گیرد تا هنگامی که آنچه را خدا ناپسند می‏دارد [مانند زیورآلات] نمایان نمی‌کند؛ یعنی همان [دنباله] سخن خدا: (بر آنان گناهی نیست که پوشش خود را کنار نهند، بی آن که زیوری را آشکار کنند).

۳۱۵.الكافي عن محمّد بن أبي حمزة الثمالي عن الإمام الصادق علیه السلام: القَواعِدُ مِنَ النِّساءِ لَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أن يَضَعنَ ثِيابَهُنَ، قالَ: تَضَعُ الجِلبابَ وَحدَهُ‏.^۱

۳۱۶.الكافي عن حريز بن عبد اللّه عن الإمام الصادق علیه السلام: أنَّهُ قَرَأَ: (أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَ)‏ قالَ: الجِلبابَ وَ الخِمارَ إذا كانَتِ المَرأَةُ مُسِنَّةً.^۲

۳۱۷.الإمام الرضا علیه السلام ـ مِمّا کَتَبَ في جوابِ مَسائِلِ مُحَمَّدِ بنِ سِنانٍ ـ: و حُرِّمَ النَّظَرُ إلىٰ شُعورِ النِّساءِ المَحجوباتِ بِالأَزواجِ و إلىٰ غَيرِهِنَّ مِنَ النِّساءِ؛ لِما فيهِ مِن تَهييجِ‏ الرِّجالِ،‏ و ما يَدعُو التَّهييجُ إلَيهِ مِنَ الفَسادِ وَ الدُّخولِ فيما لا يَحِلُّ و لا يَجمُلُ،‏ و كَذٰلِكَ ما أشبَهَ الشُّعورَ إلَّا الَّذي قَال اللّهُ تَعالىٰ: (وَ القَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرجُونَ نِكاحاً فَلَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَّ غَيرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ)، أي غَيرَ الجِلبَابِ، فَلا بَأسَ بِالنَّظَرِ إلىٰ شُعورِ مِثلِهِنَّ.^۳

۳۱۸.السنن الکبری عن ابن عبّاس ـ‏ في قوله تعالی: (وَ القَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللاتي لا یرجون نکاحاً) قالَ ـ: هِيَ المَرأَةُ لا جُناحَ عَلَيها أن تَجلِسَ في بَيتِها بدِرعٍ و خِمارٍ، و تَضَعُ عَنها الجِلبابَ ما لَم تَتَبَرَّج لِما يَكرههُ اللّهُ، و هُوَ قَولُهُ: (فَلَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَّ غَيرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ).^۴