۱۰/۲
روزه سالمند
قرآن
(اى كسانى كه ایمان آوردهاید! بر شما روزه نوشته شده است... روزهایى چند. پس هر كه از شما بیمار یا در سفر باشد، [به شمار آن] از روزهاى دیگر [روزه بدارد] و بر كسانى كه روزه گرفتن، طاقتفرسا باشد [مانند پیران و بیماران، افطار جایز است؛ ولی دادن] طعام به یک فقیر [به اندازه یک مُد به ازای هر روز] كفّاره است، و هر كه به میل خود، بیشتر نیکی کند، [بر دو مد بدهد و] آن براى او بهتر است، و روزه گرفتن برای شما [هر چند توانفرسا باشد] بهتر است، اگر بدانید).
حدیث
۲۹۶.امام علی علیه السلام ـ در باره این سخن خدای متعال: (و بر کسانی که كه روزه طاقتفرسا باشد) ـ: [مقصود،] پیر سالخوردهای است که توان روزه گرفتن ندارد. او افطار میکند و برای هر روز، یک بینوا را خوراک میدهد.
۲۹۷.امام علی علیه السلام: هنگامی که خداوند عزّ و جل فریضه روزه گرفتن در ماه رمضان را نازل کرد و این آیه را فرو فرستاد: (و بر كسانى كه روزه گرفتن، طاقتفرسا باشد [مانند پیران و بیماران، افطار جایز است؛ ولی] دادن طعام به یک فقیر [به اندازه یک مُد به ازای هر روز] كفّاره است)، پیرمردی سالخورده که به دو مرد تکیه داده بود، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و اله آمد و گفت: این، ماهی است که روزهاش واجب است و من طاقت روزه گرفتن را ندارم. فرمود: «برو و بخور و برای هر روز، نیم مَن۱[گندم] بخوران و اگر میتوانی یک روز و دو روز و هر چه میتوانی، روزه بگیر».
۲۹۸.امام باقر علیه السلام ـ در باره این سخن خدای عزّ و جل: (و بر كسانى كه روزه گرفتن، طاقتفرسا باشد، دادن طعام به یک فقیر [به اندازه یک مُد به ازای هر روز] كفّاره است) ـ: [مقصود،] پیر سالخورده و کسی است که هر چه آب مینوشد، سیراب نمیشود.
