189
حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)

۲۹۱.صحیح مسلم ـ به نقل از عایشه ـ : هنگامی که پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فربه و سنگین شد، بیشتر نماز[های مستحبّی] خود را نشسته می‏خواند.

۲۹۲.صحیح مسلم ـ به نقل از حفصه ـ: ندیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و اله نماز نافله‏اش را نشسته بخواند تا یک سال پیش از وفاتش که دیگر نماز نافله‏اش را نشسته می‏خواند.

۲۹۳.صحیح مسلم ـ به نقل از عایشه ـ: ندیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و اله چیزی از نماز شب را نشسته بخواند تا آن که سالمند شد.

۲۹۴.الکافی ـ به نقل از حنان بن سدیر، از پدرش سَدیر ـ: به امام باقر علیه السلام گفتم: آیا در حال نشسته نماز نافله مى‏خوانى؟ فرمود: «نه، نشسته نخوانده‏ام، مگر از هنگامی که بدنم چاق شده و به سنّ پیرى رسیده‏ام، نافله را نشسته مى‏خوانم».

۲۹۵.الکافی ـ به نقل از اَبان بن تغلب ـ: با امام صادق علیه السلام میان مكّه و مدینه در سفر بودم، كه مى‏فرمود: «شما جوانید و مى‏توانید دیرتر نماز بخوانید؛ امّا من سالمندم و زودتر مى‏خوانم». ایشان نماز شب را اوّل شب مى‏خواند.


حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
188

۲۹۱.صحيح مسلم عن عائشة، قالت: لَما بَدَّنَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله وثَقُلَ كانَ أكثَرُ صَلاتِهِ جالِساً.۱

۲۹۲.صحيح مسلم عن حفصة: ما رَأَيتُ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله صَلّىٰ في سُبحَتِهِ۲ قاعِداً حَتّىٰ كانَ قَبلَ وَفاتِهِ بعامٍ، فَكانَ يُصَلّي في سُبحَتِهِ قاعِدا.۳

۲۹۳.صحيح مسلم عن عائشة: ما رَأَيتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و اله يَقرَأُ في شَيءٍ مِن صَلاةِ اللَّيلِ جالِساً حَتّىٰ إذا كَبِر.۴

۲۹۴.الكافي عن حنان بن سدير عن أَبيه: قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ علیه السلام: أ تُصَلِّي النَّوافِلَ وَ أنتَ قاعِدٌ؟ فَقالَ: ما اُصَلِّيها إلّا و أَنَا قاعِدٌ مُنذُ حَمَلتُ هٰذَا اللَّحمَ و بَلَغتُ هٰذَا السِّنِّ.۵

۲۹۵.الكافي عن أبان بن تغلب: خَرَجتُ مَعَ أبي عَبدِ اللّهِ علیه السلام فيما بَينَ مَكَّةَ وَ المَدينَةِ، فَكانَ يَقولُ: أمّا أنتُم فَشَبابٌ تُؤَخِّرونَ، و أمّا أنا فَشَيخٌ اُعَجِّلُ، فَكانَ يُصَلّي صَلاةَ اللَّيلِ أوَّلَ اللَّيلِ.۶

1.. صحيح مسلم: ج ۱ ص ۵۰۶ ح ۱۱۷.

2.. سُبحته: یقال للذِّکر ولصلاة النافلة: سبحة یقال: قضیت سبحتي. وإنّما خصّت النافلة بالسبحة وإن شارکتها الفریضة في معنی التسبیح؛ لأنّ التسبیحات في الفرائض نوافل، فقیل لصلاة النافلة: سبحة ؛ لأنّها نافلة کالتسبیحات وللأذکار في أنّها غیر واجبة (النهایة: ج ۲ ص ۳۳۱ «سبح»).

3.. صحيح مسلم: ج ۱ ص ۵۰۷ ح ۱۱۸.

4.. صحيح مسلم: ج ۱ ص ۵۰۵ ح ۱۱۱.

5.. الكافي: ج‏۳ ص ۴۱۰ ح۱

6.. الكافي: ج‏۳ ص ۴۴۰ ح۶.

  • نام منبع :
    حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری محمدحسین صالح آبادی؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1377
صفحه از 362
پرینت  ارسال به