۱۹۱.امام صادق علیه السلام: پایین‏ترین‏درجه نافرمانى [و آزار پدر و مادر]، «اوف» گفتن است و اگر خداوند عزّ و جل چیزى كمتر از این سراغ داشت، بى ‏تردید، از همان نهى مى‏نمود. نگریستن تند و خشمگینانه مرد به پدر و مادرش، نافرمانی به شمار می‏آید.

۱۹۲.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: خشنودی خدا در خشنودی پدر و ناخشنودی خدا در ناخشنودی پدر است.

۱۹۳.صحیح البخاری ـ به نقل از ابن مسعود ـ: از پیامبر خدا صلی الله علیه و اله پرسیدم:‏ای پیامبر خدا! کدام کار، برتر است؟
فرمود: «نماز سر وقت».
گفتم: سپس کدام کار؟
فرمود: «نیکی به پدر و مادر».
گفتم: دیگر کدام؟
فرمود: «جهاد در راه خدا». من دیگر چیزی از پیامبر خدا صلی الله علیه و اله نپرسیدم و اگر بیشتر می‏پرسیدم، برایم بیشتر می‏فرمود.

۱۹۴.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: روز قیامت، خداوند به سه کس نمی‏نگرد: بدرفتار با پدر و مادر، زن مردنما و دیّوث، و سه كس‏ وارد بهشت نمى‏شوند: بدرفتار با پدر و مادر، مِی‏گسار و كسى كه براى آنچه مى‏دهد، منّت مى‏گذارد.

۱۹۵.صحیح البخاری ـ به نقل از ابو بکره ـ: پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود «آیا از بزرگ‏ترین گناه کبیره باخبرتان نکنم؟» و این را سه بار فرمود.
یاران گفتند: چرا، ‏ای پیامبر خدا!
فرمود: «شرک به خدا و نافرمانی پدر و مادر». پیامبر صلی الله علیه و اله که تکیه داده بود، صاف نشست و سپس فرمود: «هان! و سخن ناروا» و این را آن قدر تکرار فرمود که گفتیم: کاش پیامبر صلی الله علیه و اله سکوت می‏فرمود!

۱۹۱.عنه علیه السلام: لَو عَلِمَ اللّٰهُ شَيئاً أدنىٰ مِن «اُفٍّ» لَنَهىٰ عَنهُ، وَ هُوَ مِن أدنَى العُقوقِ، و مِنَ العُقوقِ أَن يَنظُرَ الرَّجُلُ إلىٰ والِدَيهِ، فَيُحِدَّ النَّظَرَ إلَيهِما.^۱

۱۹۲.رسول اللّٰه صلی الله علیه و اله: رِضَى‏ الرَّبِ‏ في‏ رِضَى‏ الوالِدِ، و سَخَطُ الرَّبِّ في سَخَطِ الوالِدِ.^۲

۱۹۳.صحیح البخاري عن ابن مسعود: سَأَلتُ رَسولَ اللّٰهِ صلی الله علیه و اله قُلتُ: يا رَسولَ اللّٰهِ، أيُّ العَمَلِ أفضَلُ؟
قالَ: «الصَّلاةُ عَلىٰ ميقاتِها».
قُلتُ: ثُمَّ أيٌّ؟
قالَ: «ثُمَّ بِرُّ الوالِدَينِ».
قُلتُ: ثُمَّ أيٌّ؟
قالَ: «الجِهادُ في سَبيلِ اللّٰهِ»، فَسَكَتُّ عَن رَسولِ اللّٰهِ صلی الله علیه و اله، ولَوِ استَزَدتُهُ لَزادَني.^۳

۱۹۴.رسول اللّٰه صلی الله علیه و اله: ثَلاثَةٌ لا يَنظُرُ اللّٰهُ عزّ و جل إلَيهِم يَومَ القِيامَةِ: العاقُّ لِوالدَيهِ، وَالمَرأَةُ المُتَرَجِّلَةُ، والدَّيّوثُ^۴. وثَلاثَةٌ لا يَدخُلونَ الجَنَّةَ: العاقُّ لِوالِدَيهِ، والمُدمِنُ عَلَى الخَمرِ، وَالمَنانُّ بِما أعطىٰ.^۵

۱۹۵.صحیح البخاري عن أبي بکرة عن رسول اللّٰه صلی الله علیه و اله: ألا اُنَبِّئُكُم بِأكبَرِ الكَبائِرِ ـ ثلاثاً ـ؟ قالوا: بَلىٰ يا رَسولَ اللّٰهِ، قالَ: الإِشراكُ بِاللّٰهِ، وعُقوقُ الوالِدَينِ، وجَلَسَ وكانَ مُتَكِّئاً، فَقالَ: ألا وقَولُ الزّورِ. قالَ: فَما زالَ یُکَرِّرُها حَتّىٰ قُلنا: لَيتَهُ سَکَتَ.^۶