۱۷۸.الکافى ـ به نقل از ابو عبیده حَذّا ـ: از امام صادق علیه السلام در باره گروهى از یارانمان پرسیدم که گرد هم هستند و [چون] وقت نماز مىرسد، هر یک به دیگرى تعارف مىکند که امامتِ نماز را بر عهده گیرد. امام صادق علیه السلام فرمود: «پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود: آن که قرآن بهتر مىخواند، امامتِ جمع را بر عهده گیرد؛ اگر در قرائت یکسان بودند، آن که در هجرتمقدّمتر است، پیشنماز شود و اگر در هجرت نیز یکسان بودند، آن که سنّش بیشتر است، به عهده گیرد. اگر همسن بودند، آن که به سنّت، داناتر و در دین، فقیهتر است، امامت کند. هیچ یک از شما در خانه کسى [برای پیشنمازى] بر صاحب خانه مقدّم نشود و نه بر صاحب نفوذى در قلمرو نفوذش.
۱۷۹.صحیح البخاری ـ به نقل از ابو سلیمان مالک بن حویرث ـ: ما جوانانی تقریباً همسن بودیم نزد پیامبر ـ که درود و سلام خدا بر ایشان باد ـ آمدیم و بیست روز نزد ایشان ماندیم. پیامبر، دلسوز و مهربان بود و چون فهمید دلمان هوای خانوادهمان را کرده، از ما در باره کسانی پرسید که در خانواده ترکشان کرده بودیم. پس فرمود: «به سوی خانوادهتان باز گردید و [احکام دین را] یادشان دهید و آنان را امر [و نهی] کنید و نماز بخوانید، همان گونه که دیدید من نماز میخوانم و چون وقت نماز شد، یکی از شما اذان بگوید و بزرگترینتان پیشنمازتان شود».
۶ / ۷
رعایت حال او در نماز جماعت
۱۸۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هر کس پیشنماز مردم میشود، نماز را کوتاه کند که میان آنان، بزرگسال و خردسال و بیمار و حاجتمند هست.
