109
حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)

۱۶۵.امام صادق علیه السلام: سالمندان خود را بزرگ بدارید.

۱۶۶.امام صادق علیه السلام: بزرگداشتِ مؤمنِ ریش‏سفید، بزرگداشت خداى عزّ و جل است. هر كس مؤمنى را گرامى بدارد، در اصل، خدا را گرامى داشته است و هر كس مؤمنِ ریش‏سفیدى را خوار كند، پیش از آن كه بمیرد، خداوند، كسى را به سراغش مى‏فرستد تا خوارش كند.

۱۶۷.امام صادق علیه السلام: سه کس اند که حقّ آنان را نادیده نمى‏گیرد، مگر منافقى که به نفاق، معروف است: کسى که مویش را در اسلام سفید کرده، حافظ قرآن و پیشواى دادگر.

۱۶۸.امام صادق علیه السلام: از ما نیست کسى که بزرگ‏سال ما را گرامی ندارد و با خردسال ما مهربان نباشد.

۶ / ۲

نیکی و مهر ورزیدن

۱۶۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: با سال‏خوردگان، نیکو رفتار کنید و با جوانان، مهربان باشید.

۱۷۰.امام علی علیه السلام ـ به فرزندانش ـ: پسران دلبندم! خردسالانتان به بزرگ‏سالانتان نیکی کنند و بزرگ‏سالانتان با خردسالانتان مهربانی نمایند.

۱۷۱.الأمالی، قالی ـ به نقل از عفیر ـ: امام باقر علیه السلام بر عمر بن عبد العزیز وارد شد. عمر گفت:‏ای ابو جعفر! به من سفارشی کن. امام علیه السلام فرمود: «به تو سفارش می‏کنم که خردسال مسلمانان را فرزند خود و میان‏سالشان را برادر و بزرگ‏سالشان را پدر بگیری. پس به فرزندت رحم کن و با برادرت پیوند داشته باش و به پدرت نیکی کن و چون احسان کردی، ادامه بده».


حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
108

۱۶۵.الإمام الصادق علیه السلام: عَظِّمُوا كِبارَكُم.۱

۱۶۶.عنه علیه السلام: مِن إجلالِ اللّهِ عزّ و جل إجلالُ المُؤمِنِ ذِي الشَّيبَةِ، و مَن أكرَمَ مُؤمِناً، فَبِكَرامَةِ اللّٰهِ بَدَأَ، و مَنِ استَخَفَّ بِمُؤمِنٍ ذِي شَيبَةٍ أرسَلَ اللّهُ إلَيهِ مَن يَستَخِفُّ بِهِ قَبلَ مَوتِهِ.۲

۱۶۷.عنه علیه السلام: ثَلاثَةٌ لا يَجهَلُ حَقَّهُم إلّا مُنافِقٌ مَعروفٌ بِالنِّفاقِ: ذُو الشَّيبَةِ فِي الإِسلامِ، وحامِلُ القُرآنِ، وَالإمام العادِلُ.۳

۱۶۸.عنه علیه السلام: لَيسَ مِنّا مَن لَم يُوَقِّر كَبيرَنا و يَرحَم صَغِيرَنا.۴

۶ / ۲

البِرُّ وَ الرَّأفَةُ

۱۶۹.رسول اللّه صلی الله علیه و اله: اِستَوصُوا بالكُهولِ خَيراً، وَارحَمُوا الشَّبابَ.۵

۱۷۰.الإمام عليّ علیه السلامـ لِبَنیهِ ـ: يا بَنِيَّ، لِيَبَرَّ صِغارُكُم‏ كِبارَكُم، وَ ليَرحَم كِبارُكُم صِغارَكُم‏.۶

۱۷۱.الأمالي للقالي عن عفير: دَخَلَ أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ عَلىٰ عُمَرَ بنِ عَبدِ العَزيزِ فَقالَ: يا أبا جَعفَرٍ، أوصِني، قالَ: اُوصيكَ أن تَتَّخِذَ صَغيرَ المُسلِمينَ وَلَداً، وأوسَطَهُم أخاً، وكَبيرَهُم أباً، فَارحَم وَلَدَكَ، وصِل أخاكَ، وبَرَّ أباكَ، وإذا صَنَعتَ مَعروفاً فَرَبِّهِ.۷

1.. الكافي: ج۲ ص۱۶۵ ح۳.

2.. الکافي: ج۲ ص۶۵۸ ح۵.

3.. الكافي: ج۲ ص۶۵۸ ح۴.

4.. الكافي: ج۲ ص۱۶۵ ح۲.

5.. کنز العمّال: ج۳ ص۱۷۹ ح۶۰۵۰ نقلاً عن الحاکم النیشابوري في تاريخه.

6.. كتاب سليم بن قيس: ج‏۲ ص۷۱۷ ح۱۷، بحار الأنوار: ج‏۳۴ ص۲۶۳ ح۱۰۰۶.

7.. الأمالي للقالي: ج۲ ص۳۱۲.

  • نام منبع :
    حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری محمدحسین صالح آبادی؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1131
صفحه از 362
پرینت  ارسال به