۱۴۶.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هر که حقّ بزرگسال ما را نشناسد و بر خردسال ما رحم نکند، از ما نیست.
۱۴۷.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: بزرگسال در خانهاش مانند پیامبر در میان قومش است.
۱۴۸.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: احترام نهادن به مسلمان سالخورده، احترام به خداوند است.
۱۴۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هر گاه خداوند براى خانوادهاى خیرى بخواهد، آنان را در دین، فقیه [و آگاه] مىگردانَد و ملایمت [و معتدل بودن] در معیشت و میانهروى در کارهایشان را روزىِ آنان مىکند و کوچک آنها به بزرگشان احترام مىنهد، و اگر براى خانوادهاى، غیر از آن را بخواهد، آنان را به حال خود، رها مىکند.
۱۵۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هیچ جوانی، بزرگ‌سالی را به خاطر سنّش گرامی نداشت، جز آن که خداوند در سال‌خوردگی‌اش بر او منّت نهاد [و بزرگش داشت].
۱۵۱.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هیچ جوانی، بزرگ‌سالی را به خاطر سنّش گرامی نداشت، جز آن که خداوند در سال‌خوردگی‌اش، کسی را بر او گمارد تا او را گرامی بدارد.
۱۵۲.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هر که کسی را که در اسلام مو سفید کرده است بزرگ بدارد، خداوند عزّ و جل او را از هراس روز قیامت ایمن میدارد.
۱۵۳.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هر کس مسلمان سالخوردهای را گرامی بدارد، گویی که نوح را میان قومش گرامی داشته و هر کس نوح را در میان قومش گرامی بدارد، خدای عزّ و جل را گرامی داشته است.
۱۵۴.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: به آن کسى که پس از من بر امّتم فرمانروا شود، خدا را یادآور مىشوم که زنهار بر جماعت مسلمانان رحم کند و بزرگشان را گرامى بدارد و بر ناتوانشان مهر آورَد و دانشمندشان را ارج نهد و به مسلمانان، زیان نزند که [با این کار،] خوارشان مىگرداند و [نیز] به فقرشان نکشاند که به کفرشان مىکشاند.
