199
حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)

۱۰ / ۵

حجاب سالمند

قرآن

(و بر زنان از كار افتاده‏اى كه [دیگر] امید زناشویى ندارند، گناهى نیست كه پوشش خود را کنار نهند بى‏ آن كه زیوری را آشکار کنند و پاک‏دامنى پیشه كردن [و پوشش داشتن] براى آنان بهتر است و خداوند، شنوایى داناست).

حدیث

۳۱۲.الکافی ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: از امام باقر علیه السلام در باره این سخن خداوند عزّ و جل: (و بر زنان از كار افتاده‏ای كه [دیگر] امید زناشویى ندارند) سؤال شد که: چه لباسى را مى‏توانند كنار بگذارند؟ فرمود: «جلباب».

۳۱۳.الکافی ـ به نقل از حلبى ـ: امام صادق علیه السلام این آیه: (گناهی نیست كه پوشش خود را كنار نهند) را خواند و فرمود: «خمار۱ و جلباب۲».
گفتم: جلوى هر كس كه باشد [زن یا مرد]؟».
فرمود: «جلوى هر كس كه باشد؛ ولی زیبایى‏ها و قشنگى‏هایش را آشكار نكند. البتّه اگر نكند، برایش بهتر است و زیورى كه آشكارش مى‏كنند، در آیه‏ای دیگر آمده است».۳

۳۱۴.تهذیب الأحکام ـ به نقل از بن یونس بن عبدالرحمان ـ: حسین (راوی حدیث) گفت که به ایشان (امام علیه السلام) نامه نوشته و از حد و مرز زنانِ از کار افتاده پرسیده است؛ حد و مرزی که چون زنی به آن رسید، برایش جایز باشد پوشش از سر و ساعدش بگشاید. نوشت: «هر کس که از زناشویی بازنشسته شود».

1.. پارچه‏اى كه زن با آن سرش را مى‏پوشاند.

2.. پارچه‏اى بزرگ‏تر از خمار و كوچک‏تر از ردا كه سر و سینه را می‏پوشاند.

3.. در مرآة العقول (ج ۲۰ ص ۳۴۵) آمده است: «زینت آشكار، جوازش در آیه‏اى دیگر بیان شده است: (إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا؛ مگر آنچه آشكار باشد) و جز زینت ظاهر، بقیّۀ امور، داخل در تبرّج است كه از آن نهى شده است».


حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
198

۱۰ / ۵

حِجابُ المُعَمَّرِ

الکتاب

(وَ القَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتي‏ لا يَرجُونَ نِكاحاً فَلَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَّ غَيرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزينَةٍ وَ أَن يَستَعفِفنَ خَيرٌ لَهُنَّ وَ اللّه سَميعٌ عَليمٌ).۱

الحدیث

۳۱۲.الكافي عن محمّد بن مسلم عن الإمام الباقر علیه السلام ـ في قَولِهِ عزّ و جل: (وَ القَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرجُونَ نِكاحاً) ـ: مَا الَّذي يَصلُحُ لَهُنَّ أن يَضَعنَ مِن ثِيابِهِنَّ؟ قالَ: الجِلبابُ.۲

۳۱۳.الكافي عن الحلبي عن الإمام الصادق علیه السلام‏: أنَّهُ قَرَأَ: (أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَ)‏ قالَ: الخِمارَ وَ الجِلبابَ.
قُلتُ: بَينَ يَدَي مَن كانَ؟
فَقالَ: بَينَ يَدَي مَن كانَ‏ غَيرَ مُتَبَرِّجَةٍ بِزِينَةٍ، فَإِن لَم تَفعَل فَهُوَ خَيرٌ لَها، وَ الزّينَةُ الَّتي يُبدِينَ لَهُنَّ شَي‏ءٌ فِي الآيَةِ الاُخرىٰ.۳

۳۱۴.تهذيب الأحكام عن يونس بن عبد الرحمن: ذَكَرَ الحُسَينُ‏ أَنَّهُ كَتَبَ إلَيهِ يَسأَلُهُ عَن حَدِّ القَواعِدِ مِنَ النِّساءِ الَّتي إذا بَلَغَت جازَ لَها أَن تَكشِفَ رَأسَها و ذِراعَها، فَكَتَبَ علیه السلام: مَن قَعَدنَ عَنِ النِّكاحِ.۴

1.. النور: ۶۰.

2.. الكافي: ج‏۵ ص ۵۲۲ح۳.

3.. الكافي: ج‏۵ ص ۵۲۲ح ۱.

4.. تهذيب الأحكام: ج‏۷ ص۴۶۷ح ۱۸۷۱.

  • نام منبع :
    حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری محمدحسین صالح آبادی؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1408
صفحه از 362
پرینت  ارسال به