۲۷۸.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هیچ یک از شما آرزوی مرگ نکند و پیش از فرا رسیدنش آن را نطلبد، مگر آن که به عملش اعتماد داشته باشد؛ زیرا اگر هر یک از شما بمیرد، عملش بریده می‏شود و عمر مؤمن جز بر نیکی‏اش نمی‏افزاید.

۲۷۹.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: مبادا کسى از شما به خاطر گرفتارى‏اى که به او رسیده است، آرزوی مرگ کند و اگر ناچار شد آرزوی مرگ کند، بگوید: «بار خدایا! تا زمانى که زندگى براى من خیر است، مرا زنده بدار و هر گاه خیرِ من در مرگ بود، مرا بمیران».

۲۸۰.مسند ابن حنبل ـ به نقل از ابو اُمامه ـ: خدمت پیامبر خدا صلی الله علیه و اله نشستیم. ایشان ما را اندرز داد [و از خدا و آخرت یاد کرد] و ما منقلب شدیم. سعد بن ابى وقّاص به گریه افتاد و بسیار گریست و گفت: کاش مُرده بودم!
پیامبر صلی الله علیه و اله فرمود: «اى سعد! در حضور من، آرزوی مرگ مى‏کنى؟!» و این جمله را سه بار تکرار کرد. سپس فرمود: «اى سعد! اگر براى بهشت آفریده شده باشى، چنانچه عمرت طولانى باشد و کردار نیک کنى، این برایت بهتر است».

۲۸۱.مسند ابن حنبل ـ به نقل از حارثة بن مضرب ـ: بر خبّاب [بن ارت] وارد شدم. هفت بار بر او داغ نهاده بودند.^۱ گفت: اگر نشنیده بودم که پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود: «هیچ یک از شما آرزوی مرگ نکند»، آرزوی مرگ می‏کردم.

۲۸۲.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: هرگز آرزوى مرگ نکنید؛ زیرا هول و هراس قیامت، سخت است و این، از خوش‏بختى است که عمر بنده طولانى شود و خداوند، توبه را روزى‏اش کند.

۲۷۸.عنه صلی الله علیه و اله: لا يَتَمَنّىٰ أحَدُكُمُ المَوتَ ولا يَدعو بِهِ مِن قَبلِ أن يَأتِيَهُ إلّا أن يَكونَ قد وَثِقَ بِعَمَلِهِ؛ فَإِنَّهُ إن ماتَ أحَدُكُمُ انقَطَعَ عَنهُ عَمَلُهُ، وأنَّهُ لا يَزيدُ المُؤمِنَ عُمُرُهُ إلّا خَيراً.^۱

۲۷۹.عنه صلی الله علیه و اله: لا يَتَمَنَّيَنَّ أحَدُكُمُ المَوتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ، فَإِن كانَ لابُدَّ مُتَمَنِّياً لِلمَوتِ فَليَقُل: اللّٰهُمَّ أحيِني ما كانَتِ الحَياةُ خَيراً لي، وتَوَفَّني إذا كانَتِ الوَفاةُ خَيراً لي.^۲

۲۸۰.مسند ابن حنبل عن أبي اُمامة: جَلَسنا إلىٰ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و اله فَذَكَّرَنا ورَقَّقَنا، فَبَكىٰ سَعدُ بنُ أبي وَقّاصٍ فَأَكثَرَ البُكاءَ، فَقالَ: يا لَيتَني مِتُّ. فَقالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و اله: يا سَعدُ، أعِندي تَتَمَنَّى المَوتَ؟! فَرَدَّدَ ذٰلِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ، ثُمَّ قالَ: يا سَعدُ، إن كُنتَ خُلِقتَ لِلجَنَّةِ فَما طالَ عُمُرُكُ أو حَسُنَ مِن عَمَلِكَ فَهُوَ خَيرٌ لَكَ.^۳

۲۸۱.مسند ابن حنبل عن حارثة بن مضرب: دَخَلتُ عَلىٰ خَبّابٍ وقَدِ اكتَوىٰ سَبعاً فَقالَ: لَولا أنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و اله يَقولُ: لا يَتَمَنّىٰ أحَدُكُمُ المَوتَ لَتَمَنَّيتُهُ.^۴

۲۸۲.رسول اللّٰه صلی الله علیه و اله: لا تَمَنَّوُا المَوتَ؛ فَإِنَّ هَولَ المُطَّلَعِ شَديدٌ، وإنَّ مِنَ السَّعادَةِ أن يَطولَ عُمُرُ العَبدِ، ويَرزُقَهُ اللّهُ الإِنابَةَ.^۵