۷ / ۲
حقوق پدر و مادر در سالمندی
۲۰۲.تفسیر الثعلبی: مردی به پیامبر خدا صلی الله علیه و اله گفت: پدر و مادرم چنان سالمند شدهاند که هر کاری که آنان برایم در کودکی میکردند، من برایشان میکنم. آیا حقّشان را ادا کردهام؟ فرمود: «نه. آنان برایت این کارها را میکردند و دوست داشتند که بمانی و[لی] تو برایشان انجام میدهی و میخواهی که بمیرند».
۲۰۳.مستدرک الوسائل: مردی به پیامبر خدا صلی الله علیه و اله گفت: مادرم سالمند شده است و اکنون نزد من به سر میبرد. او را بر پشت خویش میکشم و از دسترنجم به او غذا میخورانم و با دست خود، چیزهای آزار دهنده [مانند حشرات] را از او دور میکنم و با این همه، از سر شرم از او و گرامیداشت او، از وی روی میچرخانم. آیا کارهایش را جبران کردهام؟
فرمود: «نه؛ زیرا درونش ظرف وجود تو و پستانهایش مشک آب تو و پاهایش کفش تو و دستانش حفاظ تو و دامانش در بر گیرنده تو بودند و او این کارها را برایت میکرد و در همان حال، زنده ماندنت را آرزو داشت و تو این کارها را برایش میکنی و مرگش را دوست میداری».
۷ / ۳
اُنس با پدر و مادر سالخورده
۲۰۴.الكافى ـ به نقل از جابر جعفی، از امام صادق علیه السلام ـ: مردى نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و اله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! من خواهان و شیفته جهاد هستم.
پیامبر صلی الله علیه و اله به او فرود: «پس در راه خدا جهاد كن؛ زیرا اگر كشته شوى، نزد خدا زندهاى و روزى مىخورى و اگر [در جنگ كشته نشدى و به مرگ طبیعى] مُردى، مزدت با خداست و اگر [از میدان جهاد] بازگشتى، از گناهان پاک شدهاى، مانند روزى كه متولّد شدهاى».
گفت: اى پیامبر خدا! امّا پدر و مادر پیرى دارم كه مىگویند به من اُنس گرفتهاند و میل ندارند كه من به جهاد بروم.
پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود: «پس با پدر و مادرت بمان؛ زیرا سوگند به آن كه جانم در دست اوست، یک شبانهروز مأنوس بودن آن دو با تو، از یک سال جهاد كردن بهتر است».
