113
حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)

۶ / ۴

جا گشودن در مجلس

۱۷۵.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: مجلس را جز براى سه نفر نگشایند: سالمند به خاطر سنّش، دانشمند به خاطر علمش و قدرتمند به خاطر قدرتش.

۶ / ۵

احترام نگه داشتن در آموزش

۱۷۶.المناقب، ابن شهرآشوب ـ به نقل از رؤیانى ـ: حسن و حسین [علیهما السلام] به پیرمردى برخوردند که درست وضو نمى‏گرفت. آنان شروع به کشمکش [ظاهرى] با یکدیگر کردند. هر یک از آنان مى‏گفت: «تو درست وضو مى‏گیرى». آن گاه گفتند: «اى پیرمرد! تو میان ما داور باش. هر کدام از ما جداگانه یک وضو مى‏گیریم» و سپس گفتند: «کدام یک از ما درست وضو مى‏گیرد؟».
پیرمرد گفت: هر دوى شما درست وضو مى‏گیرید؛ امّا این پیرمردِ نادان است که درست وضو نمى‏گیرد و اینک، از شما دو تن یاد گرفته و به دست بابرکت شما و مهربانى‏اى که بر امّت جدّ خود دارید، توبه کرده است.

۶ / ۶

پیش‏نماز نمودن

۱۷۷.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: پیش‏نمازىِ مردم را کسى به عهده گیرد که قرآن‏خوان‏تر و در قرائت قرآن، سابقه‏دارتر باشد. اگر در قرائت یکسان بودند، آن که در هجرت مقدّم‏تر است، پیش‏نماز شود و اگر در هجرت نیز یکسان بودند، آن که سنّش بیشتر است، پیش‏نمارشان شود. در خانه کسی [برای پیش‌نمازى]، بر صاحب خانه مقدّم نشو و نه بر صاحب نفوذى در قلمرو نفوذش، و در جای ویژه [مانند قالیچه و صندلی مخصوصِ] او منشین، مگر به تو اجازه دهد یا با اذن [عامّ] او.


حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
112

۶ / ۴

التَّوسیعُ فِی المَجالِسِ

۱۷۵.رسول اللّه صلی الله علیه و اله: لا يُوَسَّعُ المَجلِسُ إلّا لِثَلاثةٍ: لِذي سِنٍّ لِسِنِّهِ، ولِذي عِلمٍ لِعِلمِهِ، ولِذي سُلطانٍ لِسُلطانِهِ.۱

۶ / ۵

مُراعاةُ الحُرمَةِ فِی التَّعلیمِ

۱۷۶.المناقب لابن شهرآشوب عن الرّؤيانيّ: إنَّ الحَسَنَ وَالحُسَينَ علیهما السلام مَرّا عَلىٰ شَيخٍ يَتَوَضَّأُ ولا يُحسِنُ، فَأَخَذا بِالتَّنازُعِ؛ يَقولُ كُلُّ واحِدٍ مِنهُما: أنتَ لا تُحسِنُ الوُضوءَ. فَقالا: أيُّهَا الشَّيخُ، كُن حَكَماً بَينَنا، يَتَوَضَّأُ كُلُّ واحِدٍ مِنّا سَوِيَّةً. ثُمَّ قالا: أيُّنا يُحسِنُ؟ قالَ: كِلاكُما تُحسِنانِ الوُضوءَ، ولٰكِن هٰذَا الشَّيخُ الجاهِلُ هُوَ الَّذي لَم يَكُن يُحسِنُ، وقَد تَعَلَّمَ الآنَ مِنكُما، وتابَ عَلى يَدَيكُما بِبَرَكَتِكُما وشَفَقَتِكُما عَلىٰ اُمَّةِ جَدِّكُما.۲

۶ / ۶

الإمامةُ فِی الصَّلاةِ

۱۷۷.رسول اللّٰه صلی الله علیه و اله: يَؤُمُّ القَومَ أقرَؤُهُم لِكِتابِ اللّٰهِ وأقدَمُهُم قِراءَةً، فَإن كانَت قِراءَتُهُم سَواءً فَليَؤُمَّهُم أقدَمُهُم هِجرَةً، فَإن كانوا فِي الهِجرَةِ سَواءً فَليَؤُمَّهُم أكبَرُهُم سِنّاً، ولا تَؤُمَّنَّ الرَّجُلَ في أهلِهِ ولا في سُلطانِهِ، ولا تَجلِس عَلىٰ تَكرِمَتِه في بَيتِه إلّا أن يَأذَنَ لَكَ أو بِإِذنِهِ.۳

1.. مشكاة الأنوار: ص۳۶۰ ح۱۱۷۳.

2.. المناقب لابن شهرآشوب: ج۳ ص۴۰۰، بحار الأنوار: ج۴۳ ص۳۱۹ ح۲.

3.. صحيح مسلم: ج۱ ص۴۶۵ ح۲۹۱؛ مستدرك الوسائل: ج۶ ص۴۷۶ ح۷۲۹۶ نقلاً عن درر اللآلي.

  • نام منبع :
    حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری محمدحسین صالح آبادی؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1470
صفحه از 362
پرینت  ارسال به