كيفيت نقل حديث به توسط راويان (از لحاظ صحّت و ضعف و اصطلاحات مربوط به اين خصوصيات) گفتگو مى شود كه از آن به مصطلح الحديثْ تعبير شده است . ۱
ايشان از يك سو بر كسانى كه به غلطْ نام علم رواية الحديث را دراية الحديث گذارده اند ، خُرده مى گيرد و مى گويد مناسب است آن را مصطلح الحديثْ نام كرد . ۲ و از سوى ديگر ، پيشنهاد مى كند كه علم دراية الحديث ، فقه الحديثْ نام گيرد . ۳
استاد جعفر سبحانى (كه كتابش به سال ۱۴۱۲ قمرى چاپ شد) ، تعريف شيخ بهايى را در شناسايى دراية الحديث ، مناسب تر دانسته و آن را به عبارتى ديگر برگردانده است :
هو العلم الباحث عن الحالات العارضة على الحديث من جانب السند والمتن . ۴
ايشان ، پس از شرح اين تعريف ، بر كسانى كه علم رجال و درايه را همتا قرار داده اند (كه يكى از سند و ديگرى از متنْ بحث مى كند) ، خُرده مى گيرد ؛ و مى گويد درايه ، از مجموع سند و متنْ بحث مى كند و رجال ، از مباحث جزئىِ سندِ روايات .
استاد عبدالهادى فضلى (كه كتابش به سال ۱۴۱۶ قمرى چاپ شد) مى گويد اين
