۷ . وصايا
تعدادى از سروده ها سفارش هايى به امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام است . سروده ۲۲۱ وصيت به امام حسن عليه السلام است و او را به دانش طلبى ، جوانمردى ، پارسايى و آراستگى به اخلاق و ادب ، سفارش مى كند . سروده هاى ۴۳۵ ، ۱۷۸ ، ۱۳۰ ، ۴۷ ، ۴۰ ، ۱۸ سفارش به امام حسين عليه السلام است . اين وصايا ، پاره اى از تجربه هاى امام را باز مى گويد و صبغه آن ، پند و اندرز و يادكرد مسائل اخلاقى است .
۸ . معرفى خود
معرفى امام و حسب و نسب وى ، سابقه اش در اسلام ، كارهايى كه براى مجد و عظمت اسلام انجام داده ، دلاورى هايش در ميدان هاى نبرد ، دانش و خُلق رحمانى وى و . . . بخشى ديگر از مضامين ديوان است . اينها را مى توان در اين شماره ها يافت : ۲۵۵ ، ۲۴۲ ، ۲۳۵ ، ۲۲۶ ، ۲۱۵ ، ۱۵۸ ، ۱۳۷ ، ۱۲۲ ، ۱۱۶ ، ۱۱۵ ، ۱۰۵ ، ۶۷ ، ۶۲ ، ۶۱ ، ۶۰ .
۹ . رَجَزها
سروده ها و رجزها در ميدان هاى نبرد و هنگام رويارويى با قهرمانان سپاه شرك ، بخشى ديگر از ديوان را تشكيل مى دهد . جنگ اُحد (۳۶۳ ، ۳۵۶ ، ۲۳۷ ، ۱۴۴ ، ۱۴۲ ، ۱۴۱ ، ۷۰) ، نبرد خندق (۳۵۵ ، ۴۹) ، جنگ بدر (۲۹۴ ، ۷۱ ، ۱۲) ، بئر ذات العلم (۵۵۷ ، ۵۰۳) ، نبرد خيبر (۳۰۲ ، ۱۸۴ ، ۵۸ ، ۵۱) ، نبرد صفين (۵۳۹ ، ۵۲۵ ، ۵۰۷ ، ۳۹۸ ، ۳۹۷ ، ۳۵۷ ، ۲۱۴ ، ۹۷ ، ۵۳) ، نبرد جمل (۵۷۱ ، ۴۳۹ ، ۳۶۳ ، ۱۵۱ ، ۱۴۷) ، نهروان (۴۸۲ ، ۴۴۰) و نيز رويارويى با عمرو بن عبد وُد (۲۲۷ ، ۱۴۳) ، عمرو بن مَعدى كَرِب (۲۶۵) ، ربيع بن ابى حقيق (۵۲) ، حارث مولى معاويه (۵۹) ، غطريف بن جسم (۲۷۸) ، ياسر يهودى (۲۱۲ ، ۷۲) مَرحَب يهودى (۲۰۶ ، ۷۳) بخشى از مفاهيم و موضوعات در اين بخش است ؛ البته نامه به عمرو بن عاص (۲۴۱) ، نامه به معاويه (۲۸۹ ، ۲۴۳) ، سروده هاى مربوط به ابن ملجم (۱۳۹) ، سرودهاى هنگام كشته شدن حكيم بن جبله
