99
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۶۱.تحف العقولـ از امام حسين عليه السلام ـ: مؤمن ، خدا را مايه نگاه داشت خود، و سخن او را ، آينه [تمام نماى ]خود مى گيرد . يك بار [در سخن خدا] به ويژگى مؤمنان نظر مى كند و يك بار به ويژگى گردنكشان . از آن ، نكته ها برمى گيرد ، خود را شناسايى مى كند و به زيركى خود ، يقين پيدا مى كند و به پاكى خود ، اطمينان مى يابد .

۲ / ۸

در دين ، اجبارى نيست

۶۲.التوحيدـ به سندش ، از امام حسين ، از امام على عليهماالسلام ـ: مسلمانان به پيامبر خدا گفتند : اى پيامبر خدا ! اگر كسانى از مردم را كه مى توانستى ، بر اسلام آوردن مجبور مى كردى ، تعدادمان فراوان مى شد و در برابر دشمنانمان نيرومند مى شديم .
پيامبر خدا فرمود : «خداى عز و جل را با بدعتى كه اختيار آن به من واگذار نشده است ، ديدار نمى كنم و من ، از كسانى نيستم كه چيزى را ساخته ، به خدا نسبت دهم» .
پس خداوند ـ تبارك و تعالى ـ نازل كرد : «اى محمّد! «و اگر خدايت مى خواست ، همه آنان كه در زمين هستند ، همگى ايمان مى آوردند» ، در همين دنيا و به شكل اجبار و اضطرار ، همان گونه كه به گاهِ ديدار و مشاهده سختى آخرت ، ايمان مى آورند . اگر چنين مى كردم ، نه سزاوار پاداشى از من مى شدند و نه مدحى ؛ بلكه من از آنها مى خواهم كه از سرِ اختيار ، و نه اضطرار ، به من ايمان بياورند تا شايسته نزديكى به من و كرامت من و سزاوار ماندن در بهشت جاودان شوند . «آيا تو مردم را مجبور مى كنى كه مؤمن شوند؟» » .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
98

۶۱.تحف العقول عن الإمام الحسين عليه السلام :إنَّ المُؤمِنَ اتَّخَذَ اللّه َ عِصمَتَهُ ، وقَولَهُ مِرآتَهُ ، فَمَرَّةً يَنظُرُ في نَعتِ المُؤمِنينَ وتارَةً يَنظُرُ في وَصفِ المُتَجَبِّرينَ ، فَهُوَ مِنهُ في لَطائِفَ ، ومِن نَفسِهِ في تَعارُفٍ ، ومِن فِطنَتِهِ في يَقينٍ ، ومِن قُدسِهِ عَلى تَمكينٍ . ۱

۲ / ۸

لا إِكراهَ فِي الدّينِ

۶۲.التوحيد بإسناده عن الحسين بن عليّ عن أبيه عليّ بن أبي طالب عليهماالسلام :أنَّ المُسلِمينَ قالوا لِرَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لَو أكرَهتَ يا رَسولَ اللّه ِ مَن قَدَرتَ عَلَيهِ مِنَ النّاسِ عَلَى الإِسلامِ لَكَثُرَ عَدَدُنا وقَوينا عَلى عَدُوِّنا .
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما كُنتُ لِأَلقَى اللّه َ عز و جلبِبِدعَةٍ لَم يُحدِث إلَيَّ فيها شَيئا ، وما أنَا مِنَ المُتَكَلِّفينَ .
فَأَنزَلَ اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى : يا مُحَمَّدُ «وَ لَوْ شَآءَ رَبُّكَ لاَمَنَ مَن فِى الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا» ۲ عَلى سَبيلِ الإِلجاءِ وَالاِضطِرارِ فِي الدُّنيا كَما يُؤمِنونَ عِندَ المُعايَنَةِ ورُؤيَةِ البَأسِ فِي الآخِرَةِ ، ولَو فَعَلتُ ذلِكَ بِهِم لَم يَستَحِقّوا مِنّي ثَوابا ولا مَدحا ، لكِنّي اُريدُ مِنهُم أن يُؤمِنوا مُختارينَ غَيرَ مُضطَرّينَ لِيَستَحِقّوا مِنِّي الزُّلفى ۳ وَالكَرامَةَ ، ودَوامَ الخُلودِ في جَنَّةِ الخُلدِ «أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ» ۴ . ۵

1. تحف العقول : ص ۲۴۸ ، بحار الأنوار : ج ۷۸ ص ۱۱۹ ح ۱۵ .

2. يونس : ۹۹ .

3. الزُلفى : القربة والمنزلة (الصحاح : ج ۴ ص ۱۳۷۰ «زلف») .

4. يونس : ۹۹ .

5. التوحيد : ص ۳۴۲ ح ۱۱ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۱ ص ۱۳۵ ح ۳۳ ، الاحتجاج : ج ۲ ص ۳۹۴ ح ۳۰۲ كلّها عن أبي الصلت الهروي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۵ ص ۴۹ ح ۸۰ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7096
صفحه از 606
پرینت  ارسال به