۴۰۴.مسند ابى يعلىـ به نقل از ابو حوراء ـ: امام حسين عليه السلام فرمود : «پيامبر خدا ، كلماتى را به من آموخت تا آنها را در قنوت نماز وَتْر بگويم :
پروردگارا! مرا در زُمره ره يافتگان ، ره بنما و در زمره عافيت مندان ، عافيت ده و در زُمره كسانى كه سرپرستى شان را به عهده دارى ، سرپرستى كن و در آنچه به من داده اى ، بركت ده و از شرّ آنچه حكم كرده اى ، نگاهم دار ، كه تو حكم مى رانى و بر تو حكم نمى شود و تو هر كه را دوست بدارى ، خوار نمى دارى . خجسته و والا باد پروردگارِ ما! » .
۱۰ / ۱۲
دعاى امام پس از نماز طواف
۴۰۵.ربيع الأبرار :ديده شد كه امام حسين عليه السلام گِرد كعبه طواف كرد . سپس به مقام ابراهيم عليه السلام ۱ رفت و نماز خواند . پس از آن ، گونه اش را بر مقام نهاد و گريست و گفت : «بنده كوچكت بر درگاهت ايستاده است . گدايت بر درت ايستاده است . بينوايت بر درگاه توست» . اين را بارها تكرار كرد و سپس باز گشت .