421
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۲ / ۴

اذان گفتن در گوش بدخو

۳۳۵.الفردوسـ از امام حسين عليه السلام ـ: پيامبر خدا فرمود : «هر كس بدخو شد، انسان باشد يا حيوان ، در گوش هايش اذان بگوييد» .

۲ / ۵

اذان گفتن براى كاستن از سردى هوا

۳۳۶.تاريخ بغدادـ به نقل از بشر بن غالب اسدى ـ: گروهى از مردم انطاكيه ۱ بر امام حسين عليه السلام درآمدند . ايشان از وضعيت شهر و رفتار فرمان روايشان پرسيد . آنان از آن جا به نيكى ياد كردند ، جز آن كه از سرما گِلِه نمودند .
امام حسين عليه السلام فرمود : «پدرم ، از جدّم پيامبر خدا حديث كرد كه فرمود : هر شهرى كه براى نماز ، بسيار اذان بگويد ، سرمايش مى رود (/ از سرمايش كاسته مى شود) » . ۲

1. انطاكيه ، شهرى بزرگ در غرب تركيه و از نقاط مرزى روم قديم است كه صدها كيلومتر با مدينه فاصله دارد .

2. جالب توجّه است كه امام عليه السلام اين گونه به مسائل اجتماعى و سياسى جهان اسلام توجّه داشته و حتّى از نقاطى مانند انطاكيه كه با مراكز مهم جهان اسلام فاصله داشته ، پرس و جو كرده است . امّا درباره راه حلّى كه امام عليه السلام ارائه داده ، مى توان گفت كه منظور ، سرماى زيان آور و آزاردهنده بوده است كه بى شك و بر طبق ادلّه قرآنى و روايى ، همان گونه كه اطاعت الهى در جلب نعمت و رحمت الهى مؤثّر است ، در رفع چنين تنگناهايى نيز مؤثّر است كه اذان هم مى تواند از اين گونه طاعت ها به شمار آيد و اثربخش باشد . خداوند مى فرمايد «و اگر ساكنان آبادى ها ايمان مى آوردند و تقوا مى ورزيدند ، بركات را از آسمان و زمين بر آنان مى گشوديم» (اعراف : آيه ۹۶) .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
420

۲ / ۴

الأَذانُ في اُذُنِ مَن ساءَ خُلُقُهُ

۳۳۵.الفردوس عن الحسين بن عليّ عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن ساءَ خُلُقُهُ مِن إنسانٍ أو دابَّةٍ فَأَذِّنوا في اُذُنَيهِ . ۱

راجع : موسوعة ميزان الحكمة : ج ۲ ص۸۷ (مَدخل الأذان) .

۲ / ۵

الأَذانُ لاِنكِسارِ البَردِ

۳۳۶.تاريخ بغداد عن بشر بن غالب الأسدي :قَدِمَ عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام اُناسٌ مِن أنطاكِيَةَ ۲ ، فَسَأَلَهُم عَن حالِ بِلادِهِم وعَن سيرَةِ أميرِهِم فيهِم ، فَذَكَروا خَيرا إلاّ أنَّهُم شَكَوُا البَردَ .
فَقالَ الحُسَينُ عليه السلام : حَدَّثَني أبي عَن جَدّي رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أنَّهُ قالَ : أيُّما بَلَدةٍ كَثُرَ أذانُها بِالصَّلاةِ انكَسَرَ بَردُها ـ أو قالَ : قَلَّ بَردُها ۳ ـ . ۴

1. الفردوس : ج ۳ ص ۵۵۸ ح ۵۷۵۲ ، كنز العمّال : ج ۱۵ ص ۴۲۱ ح ۴۱۶۶۵ ؛ المحاسن : ج ۲ ص ۲۵۷ ح ۱۸۰۹ عن أبي حفص الأبان عن الإمام الصادق عن آبائه عن الإمام عليّ عليهم السلام نحوه ، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۱۵۱ ح ۴۶ .

2. أنطاكية : بلد في غربيّ تركيا هي من الثغور الشاميّة الروميّة (معجم البلدان : ج۱ ص۲۶۶) .

3. الملفت للنظر ، هو اهتمام الإمام عليه السلام بالمسائل الإجتماعية والسياسية للبلاد الإسلامية ، حتّى البعيد منها مثل أنطاكية التي كانت بعيدة عن بلاد المسلمين ، ومع ذلك فإنّ الإمام يسأل عن وضعها واُمرائها . أمّا ما أبداه الإمام من حلّه لما شكوه من البرد فيمكن أن يقال : إنّ ظاهر الرواية ، هو البرد الشديد المضرّ ومقتضى الكتاب والسنّة ، هو أنّ طاعة اللّه ، كما تجلب النعمة والرحمة الإلهية ، كذلك تدفع النقم والعذاب الإلهي ويمكن أن يكون الأذان من هذه الطاعة «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَـتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَالأَْرْضِ» (الأعراف : ۹۶) .

4. تاريخ بغداد : ج ۱۳ ص ۳۶ الرقم ۶۹۹۳ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7134
صفحه از 606
پرینت  ارسال به