181
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۳ / ۳

زهد اهل بيت

۱۴۱.روضة الواعظينـ از امام حسين عليه السلام ـ: چون پيامبر صلى الله عليه و آله فاطمه عليهاالسلام را با مهريه چهار صد و هشتاد دِرهم به همسرى على عليه السلام درآورد ، پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمان داد كه دو سومِ آن را عطر بخرد و يكْ سومش را لباس ؛ و پيامبر صلى الله عليه و آله بر آن دو وارد شد ، در حالى كه بسترشان ، جز پوست گوسفند قربانى پيامبر خدا نبود و پشتىِ آنها از پوستى دبّاغى شده بود كه داخلش را با ليف [خرما] پُر كرده بودند .

۱۴۲.صحيح البخارىـ به نقل از ابن شهاب ، از امام زين العابدين عليه السلام ـ: امام حسين خبر داد كه على عليه السلام فرمود : «نصيب من از غنيمت ، شترِ پيرى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله آن را از خمس [غنائم] به من عطا كرد . وقتى خواستم فاطمه ، دختر پيامبر خدا را به خانه ببرم ، با مردى رنگرز از يهوديان بنى قَينُقاع ، قرار گذاشتم كه با من بيايد و با هم ، گياه اَذخَر ۱ را [با شتر] بياوريم و به رنگرزان بفروشيم و از آن ، براى وليمه عروسى كمك بگيرم» .

1. اَذخَر ، گياهى مشهور با برگ هايى پهن و خوش بوست كه آهنگران، آن را به جاى هيزم و زغال مى سوزانند .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
180

۳ / ۳

زُهدُ أهلِ البَيتِ

۱۴۱.روضة الواعظين عن الحسين بن عليّ عليه السلام :لَمّا زَوَّجَ [النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله ] فاطِمَةَ عَلِيّا عليهماالسلامعَلى أربَعِمِئَةٍ وثَمانينَ دِرهَما ، فَأَمَرَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله أن يَجعَلَ ثُلُثَيها فِي العِطرِ وثُلُثا فِي الثِّيابِ ، فَدَخَلَ بِهِما وما لَهُما فِراشٌ إلاّ فَروَةُ اُضحِيَّةِ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ووِسادَةٌ مِن أدَمٍ ۱ حَشوُها ليفٌ . ۲

۱۴۲.صحيح البخاري عن ابن شهاب عن عليّ بن حسين عليه السلام :إنَّ حُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام أخبَرَهُ أنَّ عَلِيّا عليه السلام قالَ : كانَت لي شارِفٌ ۳ مِن نَصيبي مِنَ المَغنَمِ ، وكانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله أعطاني شارِفا مِنَ الخُمُسِ ، فَلَمّا أرَدتُ أن أبتَنِيَ بِفاطِمَةَ عليهاالسلام بِنتِ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، واعَدتُ رَجُلاً صَوّاغا مِن بَني قَينُقاعَ ۴ أن يَرتَحِلَ مَعِيَ ، فَنَأتِيَ بِإِذخِرٍ ۵ أرَدتُ أن أبيعَهُ مِنَ الصَّوّاغينَ ، وأستَعينَ بِهِ في وَليمَةِ عُرسي . ۶

1. الأدَمُ : جَمع أديم ؛ وهو الجِلد الذي قد تمّ دباغه (تاج العروس : ج ۱۶ ص ۹ «أدم») .

2. روضة الواعظين : ص ۱۶۲ ، المناقب لابن شهرآشوب : ج ۳ ص ۳۵۱ وفيه صدره إلى «درهما» ، بحار الأنوار : ج ۴۳ ص ۱۱۲ ح ۲۴ وراجع : كشف الغمّة : ج ۱ ص ۳۴۹ .

3. الشَّارِفُ : النّاقَةُ المُسِنّة (النهاية : ج ۲ ص ۴۶۲ «شرف») .

4. قَينُقَاع : بطن من بطون يهود المدينة (النهاية : ج ۴ ص ۱۳۶ «قينقاع») .

5. إذخِر : نبات معروف عريض الأوراق طيّب الرائحة . . . يحرقه الحدّاد بدل الحطب والفحم (مجمع البحرين : ج ۱ ص ۶۳۱ «ذخر») .

6. صحيح البخاري : ج ۲ ص ۷۳۶ ح ۱۹۸۳ ، صحيح مسلم : ج ۳ ص ۱۵۶۹ ح ۲ ، سنن أبي داود : ج ۳ ص ۱۴۸ ح ۲۹۸۶ ، السنن الكبرى : ج ۶ ص ۲۵۳ ح ۱۱۸۵۳ عن الزهري ، كنز العمّال : ج ۵ ص ۵۰۲ ح ۱۳۷۴۲ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7145
صفحه از 606
پرینت  ارسال به