481
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

فصل دهم : ذكر و دعا

۱۰ / ۱

تشويق به ياد خدا

۳۸۹.الأمالى ، صدوقـ به سندش ، از امام حسين ، از امام على عليهماالسلام ـ: پيامبر خدا فرمود : «بشتابيد به سوى باغ هاى بهشت» .
گفتند : باغ هاى بهشت چيست ؟ فرمود : «حلقه هاى ذكر» .

۳۹۰.الأمالى ، طوسىـ به سندش، از امام حسين، از امام على عليهماالسلام ـ: پيامبر فرمود : «هر كس در هر روز ، صد مرتبه بگويد : لا اله إلاّ اللّه المَلِك الحقّ المبين ؛ جز خداى فرمان رواى بر حق و آشكار ، خدايى نيست ، توانگرى را به سوى خود مى كشد و نادارى را مى رانَد و درِ دوزخ بر او بسته و درِ بهشت برايش گشوده مى شود» .

۱۰ / ۲

ياد كردن خدا از ذاكر ، پيش از ياد كردن ذاكر از خدا

۳۹۱.الإقبالـ از امام حسين عليه السلام (در دعاى عرفه منسوب به ايشان) ـ: اى آن كه به دوستان خود ، شيرينىِ اُنس را چشانْد تا اين كه در پيشگاهش به ابراز محبّت ايستادند، و اى آن كه جامه هيبت خويش را به اوليايش پوشاند تا اين كه در پيشگاه او به استغفار ايستادند ! تو پيش از ذاكران ، آنان را ياد مى كنى و پيش از روى آوردن پرستشگران ، احسان را آغاز مى كنى و پيش از درخواستِ درخواست كنندگان ، به آنان عطا مى كنى . تويى كه به ما مى بخشى و سپس ، همان را به عنوان قرض از ما مى خواهى .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
480

الفَصلُ العاشِرُ : الذّكر والدّعاء

۱۰ / ۱

الحَثُّ عَلى ذِكرِ اللّه ِ

۳۸۹.الأمالي بإسناده عن الحسين بن عليّ عن عليّ بن أبي طالب عليهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بادِروا إلى رِياضِ الجَنَّةِ . قالوا : وما رِياضُ الجَنَّةِ ؟ قالَ : حَلَقُ الذِّكرِ . ۱

۳۹۰.الأمالي بإسناده عن الحسين بن عليّ عن أمير المؤمنين عليهماالسلام :قالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : مَن قالَ في كُلِّ يَومٍ مِئَةَ مَرَّةٍ : «لا إلهَ إلاَّ اللّه ُ المَلِكُ الحَقُّ المُبينُ» استَجلَبَ بِهِ الغِنى وَاستَدفَعَ بِهِ الفَقرَ ، وسَدَّ عَنهُ بابَ النّارِ وَاستَفتَحَ بِهِ بابَ الجَنَّةِ . ۲

۱۰ / ۲

سَبقُ ذِكرِ اللّه ِ لِلذّاكِرِ

۳۹۱.الإقبال عن الإمام الحسين عليه السلامـ فيما نُسِبَ إلَيهِ مِن دُعاءِ عَرَفَةَ ـ: يا مَن أذاقَ أحِبّاءَهُ حَلاوَةَ المُؤانَسَةِ فَقاموا بَينَ يَدَيهِ مُتَمَلِّقينَ ۳ ، ويا مَن ألبَسَ أولِياءَهُ مَلابِسَ هَيبَتِهِ فَقاموا بَينَ يَدَيهِ مُستَغفِرينَ ، أنتَ الذّاكِرُ قَبلَ الذّاكِرينَ ، وأنتَ البادي بِالإِحسانِ قَبلَ تَوَجُّهِ العابِدينَ ، وأنتَ الجَوادُ بِالعَطاءِ قَبلَ طَلَبِ الطّالِبينَ ، وأنتَ الوَهّابُ ثُمَّ لِما وَهَبتَ لَنا مِنَ المُستَقرِضينَ . ۴

1. الأمالي للصدوق : ص ۴۴۴ ح ۵۹۲ عن محمّد بن الحسين بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبي طالب عن أبيه عن جدّه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۹۳ ص ۱۵۶ ح ۲۰ ، وفي معاني الأخبار : ص ۳۲۱ ح ۱ عن الإمام الحسن عليه السلام عنه صلى الله عليه و آله وراجع : كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۴ ص ۴۰۹ ح ۵۸۸۸ ومكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۸۵ ح ۲۲۲۹ .

2. الأمالي للطوسي : ص ۲۷۹ ح ۵۳۴ عن أبي أحمد بن عامر الطائي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۸۷ ص ۸ ح ۱۳ .

3. المَلَق : الزيادة في التودّد والدعاء والتضرّع فوق ما ينبغي (النهاية : ج ۴ ص ۳۵۸ «ملق») .

4. الإقبال (طبعة دار الكتب الإسلاميّة) : ص ۳۴۹ ، بحار الأنوار : ج ۹۸ ص ۲۲۶ ح ۳ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7279
صفحه از 606
پرینت  ارسال به