465
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

فصل هشتم : امر به معروف و نهى از منكر

۸ / ۱

وجوب نهى از منكر

۳۸۰.نوادر الاُصولـ از امام حسين عليه السلام ـ: پيامبر خدا فرمود : «براى چشم مؤمن ، سزاوار نيست كه ببيند خداى متعال ، معصيت مى شود و بر آن ، نياشوبد» .

۳۸۱.الأمالى ، طوسىـ به نقل از حسين بن على بن الحسين ، از پدرش امام زين العابدين ، از امام حسين عليهماالسلام ـ: گفته مى شود كه براى چشم مؤمن ، روا نيست كه ببيند خدا نافرمانى مى شود ، مگر آن كه هنوز چشمش را نبسته، بر آن برآشوبد .

۳۸۲.تاريخ الطبرىـ به نقل از عقبة بن ابى عيزار ـ: امام حسين عليه السلام در ذى حُسُم ۱ ايستاد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «آنچه مى بينيد ، امرى است كه فرود آمده است و دنيا ، دگرگون و زشت گشته و نيكى اش روى گردانده است و اين حالت ، چنان ادامه يافته كه از آن ، جز چكّه آب تهِ ظرف ، و زندگى پستى چون چريدنى كوتاه ، باقى نمانده است . آيا نمى بينيد كه به حق عمل نمى شود و از باطل ، جلوگيرى نمى شود؟ [در چنين وضعى ]مؤمن بايد در راه حق ، در اشتياق ديدار خدا (مرگ) باشد . من ، مرگ را جز سعادت و زندگى با ستمكاران را جز ملالت ، نمى بينم» .

1. ذى حُسُم ، منزلگاهى در راه مكّه به كوفه است ؛ همان جا كه امام عليه السلام با سپاه حرّ بن يزيد ، برخورد كرد .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
464

الفَصلُ الثّامِنُ : الأمر بالمعروف والنّهي عن المنكر

۸ / ۱

وُجوبُ النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ

۳۸۰.نوادر الاُصول عن الحسين بن عليّ عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا يَنبَغي لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرى أن يُعصَى اللّه ُ تَعالى فلا تُنكِرُ عَلَيهِ . ۱

۳۸۱.الأمالي عن الحسين بن عليّ بن الحسين عن أبيه عن جدّه عليهماالسلام :كانَ يُقالُ لا يَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه َ يُعصى فَتَطرِفُ حَتّى تُغَيِّرَهُ . ۲

۳۸۲.تاريخ الطبري عن عقبة بن أبي العيزار :قامَ حُسَينٌ عليه السلام بِذي حُسُمٍ ۳ ، فَحَمِدَ اللّه َ وأثنى عَلَيهِ ، ثُمَّ قالَ : إنَّهُ قَد نَزَلَ مِنَ الأَمرِ ما قَد تَرَونَ ، وإنَّ الدُّنيا قَد تَغَيَّرَت وتَنَكَّرَت وأدبَرَ مَعروفُها وَاستَمَرَّت جِدّا ، فَلَم يَبقَ مِنها إلاّ صُبابَةٌ ۴ كَصُبابَةِ الإِناءِ ، وخَسيسُ ۵ عَيشٍ كَالمَرعَى الوَبيلِ ۶ ، ألا تَرَونَ أنَّ الحَقَّ لا يُعمَلُ بِهِ ، وأنَّ الباطِلَ لا يُتَناهى عَنهُ ، لِيَرغَبِ المُؤمِنُ في لِقاءِ اللّه ِ مُحِقّا ، فَإِنّي لا أرَى المَوتَ إلاّ سعادَةً ۷ ، ولاَ الحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ إلاّ بَرَما ۸ . ۹

1. نوادر الاُصول : ج ۱ ص ۶۶ ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۸۵ ح ۵۶۱۴ .

2. الأمالي للطوسي : ص ۵۵ ح ۷۵ ، تنبيه الخواطر : ج ۲ ص ۱۷۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۷۷ ح ۲۸ .

3. ذو حُسُم : موضعٌ بالبادية (تاج العروس : ج ۱۶ ص ۱۵۱ «حسم») . موضع في الطريق إلى الكوفة نزله الحسين عليه السلام ولقيه فيه الحرّ بن يزيد على عسكر ابن زياد .

4. الصُّبابَةُ : البَقِيَّةُ اليَسيرة من الشراب في أسفل الإناء (النهاية : ج ۳ ص ۵ «صبب») .

5. الخسيس : الدنيء (النهاية : ج ۲ ص ۳۱ «خسس») .

6. الوَبِيلُ من المرعى : الوَخِيمُ ، وأرض وَبِيلةٌ : وَخِيمَةُ المَرتَع وَبِيئَةٌ (تاج العروس : ج ۱۵ ص ۷۶۹ «وبل») .

7. في المصدر : «شهادة» بدل «سعادة» ، والتصويب من سائر المصادر .

8. بَرَما : مصدر بَرِمَ به إذا سَئِمَهُ وملَّهُ (النهاية : ج ۱ ص ۱۲۱ «برم») .

9. تاريخ الطبري : ج ۵ ص ۴۰۳ ، المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۱۴ ح ۲۸۴۲ عن محمّد بن الحسن ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۱۷ ؛ الملهوف : ص ۱۳۸ ، تحف العقول : ص ۲۴۵ ، الأمالي للشجري : ج ۱ ص ۱۶۱ عن محمّد بن حسن نحوه ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۱۹۲ ح ۴ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7306
صفحه از 606
پرینت  ارسال به