449
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

فصل ششم : جهاد

۶ / ۱

گونه هاى جهاد

۳۶۷.تحف العقول :[از امام حسين عليه السلام ] درباره جهاد سؤال شد كه : آيا سنّت است يا فريضه ؟
فرمود : «جهاد ، چهار گونه است : دو گونه آن فريضه است و [سوم ،] جهاد سنّتى كه جز با فريضه بر پا نمى شود و [چهارم] جهادى كه سنّت [محض] است .
امّا يكى از دو جهاد فريضه ، مجاهده انسان با نفس خود براى بازدارى از معاصى الهى است و آن ، از بزرگ ترينِ جهادهاست .
و [دوم] جهاد با كفّارى است كه نزديك شما هستند .
امّا جهادى كه سنّت است و جز با فريضه برپا نمى شود ، جهاد با دشمنِ يورشگر است كه بر همه امّت واجب است و اگر آن را ترك كنند ، به عذاب گرفتار شوند و اين از عذاب هاى امّت است ؛ امّا تنها بر پيشوا ، سنّت است كه همراه امّت به سوى دشمن برود و با آنان بجنگد .
امّا جهادى كه سنّت [ ِ محض] است ، هر سنّتى است كه انسان ، آن را برپا كند و براى برپايى و كمال و زنده داشتنش بكوشد و كار و كوشش در آن ، از برترين اعمال است ؛ زيرا آن ، زنده كردن سنّت است و پيامبر خدا فرمود : هر كس سنّتى نيكو پى نهد ، اجرش و اجر كسانى كه تا روز قيامت به آن عمل مى كنند ، از آنِ اوست ، بى آن كه از اجرهاى عاملان ، چيزى كم شود » .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
448

الفَصلُ السّادِسُ : الجهاد

۶ / ۱

أصنافُ الجِهادِ

۳۶۷.تحف العقول :سُئِلَ [الحُسَينُ عليه السلام ] عَنِ الجِهادِ ؛ سُنَّةٌ أو فَريضَةٌ ؟ فَقالَ عليه السلام : الجِهادُ عَلى أربَعَةِ أوجُهٍ : فَجِهادانِ فَرضٌ ، وجِهادٌ سُنَّةٌ لا يُقامُ إلاّ مَعَ فَرضٍ ، وجِهادٌ سُنَّةٌ .
فَأَمّا أحَدُ الفَرضَينِ ؛ فَجِهادُ الرَّجُلِ نَفسَهُ عَنِ مَعاصِي اللّه ِ ، وهُوَ مِن أعظَمِ الجِهادِ . ومُجاهَدَةُ الَّذينَ يَلونَكُم مِنَ الكُفّارِ فَرضٌ .
وأمَّا الجِهادُ الَّذي هُوَ سُنَّةٌ لا يُقامُ إلاّ مَعَ فَرضٍ ؛ فَإِنَّ مُجاهَدَةَ العَدُوِّ فَرضٌ عَلى جَميعِ الاُمَّةِ ؛ لَو تَرَكُوا الجِهادَ لَأَتاهُمُ العَذابُ ، وهذا هُوَ مِن عَذابِ الاُمَّةِ ، وهُوَ سُنَّةٌ عَلَى الإِمامِ وَحدَهُ أن يَأتِيَ العَدُوَّ مَعَ الاُمَّةِ فَيُجاهِدَهُم .
وأمَّا الجِهادُ الَّذي هُوَ سُنَّةٌ ؛ فَكُلُّ سُنَّةٍ أقامَهَا الرَّجُلُ وجاهَدَ في إقامَتِها وبُلوغِها وإحيائِها فَالعَمَلُ وَالسَّعيُ فيها مِن أفضَلِ الأَعمالِ ؛ لِأَنَّها إحياءُ سُنَّةٍ ، وقَد قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : «مَن سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً فَلَهُ أجرُها وأجرُ مَن عَمِلَ بِها إلى يَومِ القِيامَةِ مِن غَيرِ أن يَنقُصَ مِن اُجورِهِم شَيئا» . ۱

1. تحف العقول : ص ۲۴۳ وراجع : الكافي : ج ۵ ص ۹ ح ۱ وتهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۱۲۴ ح ۲۱۷ والخصال : ص ۲۴۰ ح ۸۹ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7264
صفحه از 606
پرینت  ارسال به