۳ / ۱۲
نماز گزاردن بر منافق
۳۵۲.الكافىـ به نقل از عامر بن سمط ، از امام صادق عليه السلام ـ: مرد منافقى ، مُرد . امام حسين عليه السلام بيرون آمد و همراه [جنازه] وى به راه افتاد كه يكى از وابستگان خود را ديد . به او فرمود : «فلانى! كجا مى روى؟» .
گفت : از اين كه بر جنازه اين منافق نماز بگزارم ، مى گريزم.
امام حسين عليه السلام به او فرمود : «دقّت كن كه سمتِ راست من بِايستى و مانند آنچه از من مى شنوى ، بگو» .
چون ولىّ ميّت بر او تكبير گفت، امام حسين عليه السلام گفت : «اللّه اكبر . خدايا! فلانى، بنده ات ، را لعنت كن ؛ هزار لعنتِ گِرد آمده ، نه پراكنده . خدايا! اين بنده ات را ميان بندگان و شهرهايت رسوا كن و داغىِ آتشت را به او برسان و سخت ترين كيفرت را به او بچشان ، كه او با دشمنانت دوستى و با دوستانت دشمنى مى ورزيد و با اهل بيت پيامبرت دشمن بود» .
