فصل هفتم : رويارويى امام حسين با معاويه
۷ / ۱
خوددارى امام از شكستن بيعت با معاويه
۲۳۵.الإرشاد :چون امام حسن عليه السلام درگذشت ، شيعيان در عراق به جنبش درآمدند و براى خلع معاويه و بيعت با امام حسين عليه السلام به او نامه نوشتند . امام عليه السلام خوددارى ورزيد و يادآور شد كه ميان او و معاويه ، پيمانى است كه شكستن آن ، روا نيست تا آن كه مدّتش سپرى شود ، و چون معاويه مُرد ، در آن بازنگرى مى كند .
۲۳۶.أنساب الأشرافـ از امام حسين عليه السلام (در پاسخ به كسى كه او را به بيعت شكنى با معاويه فرا خواند) ـ: ما با او بيعت كرده ايم و راهى به آنچه تو مى گويى ، نيست .
۲۳۷.أنساب الأشرافـ از امام حسين عليه السلام (خطاب به محمّد بن بشر هَمْدانى و سفيان بن ليلى هَمْدانى) ـ: تا هنگامى كه اين مرد (معاويه) زنده است ، همه شما بايد در خانه خود بنشينيد و اگر هلاك شد و شما زنده بوديد ، اميدواريم كه خدا براى ما نيك بگزيند و به راهمان درآورد و به خودمان وا ننهد كه «بى گمان ، خداوند ، با تقوا پيشگان و كسانى است كه نيكوكارند» .