ر . ك : ص۳۳۹ (اتمام حجّت بر دشمنان) .
۲ / ۳
از گرفتارى هاى اين امّت
۱۱۶.نزهة الناظر :منذر بن جارود ، از كنار امام حسين عليه السلام گذشت و به ايشان گفت : خدا مرا فدايت كند ، اى فرزند پيامبر خدا ! در چه حالى هستى ؟
امام عليه السلام فرمود : «در حالى هستيم كه عرب بر عجم مى بالد كه محمّد صلى الله عليه و آله از آنهاست و عجم هم ، بدان گردن نهاده است و قريش ، فضيلت ما را مى فهمد و به روى خود نمى آورد . و از ديگر گرفتارى هاى اين امّت ، آن است كه اگر آنان را فرا بخوانيم ، اجابتمان نمى كنند و اگر آنها را وا گذاريم ، به وسيله غير ما هدايت نمى يابند» .
۱۱۷.الفتوحـ از امام حسين عليه السلام (در پاسخش به مروان ، وقتى كه او را به بيعت با يزيد فرمان داد) ـ: إنّا للّه وإنّا إليه راجعون (ما از آنِ خداييم و به او باز مى گرديم)! حال كه امّت به فرمان روايى چون يزيد گرفتار آمده است ، بايد فاتحه اسلام را خواند .
۱۱۸.الملهوف :امام حسين عليه السلام ، در پاسخش به مروان هنگامى كه او را به بيعت با يزيد فرمان داد و گفت : آن ، براى دين و دنياى تو بهتر است ، فرمود : «إنّا للّه وإنّا إليه راجعون ! حال كه امّت بر فرمان روايى چون يزيد گرفتار آمده است ، بايد فاتحه اسلام را خواند . شنيدم كه جدّم پيامبر خدا مى فرمود : خلافت بر خاندان ابوسفيان، حرام است » .
[در اين جا] سخن ، ميان او و مروان بالا گرفت تا اين كه مروان ، خشمگينانه باز گشت .