۱ / ۲
ويژگىِ پيشواى هدايت
۱۰۶.تاريخ الطبرىـ به نقل از محمّد بن بشر هَمْدانى ـ: [امام حسين عليه السلام ]نامه اى [به كوفيان ]نوشت و آن را توسّط هانى بن هانى سبيعى و سعيد بن عبد اللّه حنفى ـ كه آخرين فرستادگان [كوفيان] بودند ـ فرستاد :
«به نام خداوند بخشنده مهربان . از حسين بن على ، به توده مؤمنان و مسلمانان . امّا بعد ، هانى و سعيد ، نامه هايتان را برايم آوردند و آخرين فرستادگان شما ، نزد من بودند و همه آنچه را گفتيد و ياد كرديد ، فهميدم و سخن همه شما اين است : ما پيشوايى نداريم ، به سوى ما بيا ؛ شايد خدا به وسيله شما ، ما را بر هدايت و حق ، گِرد آورد .
برادرم و پسرعمويم و فرد مورد اعتماد از خانواده ام را به سوى شما روانه كردم و به او فرمان دادم كه حال و كار و نظر شما را برايم بنويسد . اگر به من نوشت كه رأى توده و بزرگان و عقلايتان ، مانند همان است كه فرستادگان شما برايم آورده اند و در نامه هايتان خوانده ام ، به زودى بر شما درمى آيم ، إن شاء اللّه ! به جانم سوگند ، پيشوايى نيست ، مگر عامل به قرآن و پيش گيرنده [راه] عدالت و گردن نهنده به حق و وقف كننده خود در راه خدا . والسلام !» .