411
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۱۰ / ۱۸

قافيه «ع»

۰.
براى همه جدايى هاى اين دنيا ، امكان جمع شدن هستامّا پس از مرگ ، جمع شدنى در كار نيست .
مرگ ، جداكننده ، فاصله انداز و سفرى طولانى استو چنان انسان را گرفتار مى كند كه فرصت خداحافظى هم نمى دهد .
تمام دوستى ها از هم مى گسلنداگرچه در مدّتى طولانى ، پايدار بوده باشند .
برخوردارى ما از دنيا ، بسيار اندك استو برخوردارىِ اندك ، فايده اى ندارد .
به دست آوردن همان بى ارزش هم ، دشوار استو ميان دندان هاى تيز درندگان قرار دارد .

۱۰ / ۱۹

قافيه «غ»

۰.
در اين دنيا جز طغيانگرانكسى دنبال برترى و عزّت (اقتدار) نمى رود .
اگر هم كسانى در اين جهان به برترى دست يابندباز ، هيچ خوشى و گوارايى در آن نخواهد بود .
چون كسى به برترى و عزّت رسدبخت از او روى برمى گرداند و به سوى نابودى مى رود
مانند ديوارهاى قصرى كه در پايان ساخت آناز پايه فرو ريزند .
من پادشاهان عصر خود را ديده امو هشدار مى دهم كه در پى پادشاهى نباشيد .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
410

۱۰ / ۱۸

قافِيَةُ العَينِ

۰.
لِكُلِّ تَفَرُّقِ الدُّنيَا اجتِماعٌوما بَعدَ المَنونِ مِنِ اجتِماعِ
فِراقٌ فاصِلٌ ونَوىً ۱ شَطونٌ ۲وشُغلٌ لايُلَبَّثُ لِلوَداعِ
وكُلُّ اُخُوَّةٍ لابُدَّ يَوماوإن طالَ الوِصالُ إلَى انقِطاعِ
وإنَّ مَتاعَ دُنيانا قَليلٌ ۳وما يُجدي القَليلُ مِنَ المَتاعِ
وصارَ قَليلُها حَرِجا عَسيرانَشيبٌ بَينَ أنيابِ السِّباعِ .

۱۰ / ۱۹

قافِيَةُ الغَينِ

۰.
فَلَم يَطلُب عُلُوَّ القَدرِ فيهاوعِزَّ النَّفسِ إلاّ كُلُّ طاغِ
وإن نالَ النُّفوسُ ۴ مِنَ المَعاليفَلَيسَ لِنَيلِها طيبُ المَساغِ
إذا بَلَغَ امرُؤٌ عُليا وعِزّاتَوَلّى وَاضمَحَلَّ مَعَ البَلاغِ
كَقَصرٍ قَد تَهَدَّمَ حافَتاهُإذا صارَ البِناءُ إلَى الفَراغِ
أقولُ وقَد رَأَيتُ مُلوكَ عَصرٍ ۵ألا لا يَبغِيَنَّ المُلكَ باغِ .

1.النَّوى : الدار ؛ فإذا قالوا : شَطَت نَواهم فمعناه : بعُدَت دارُهم . والنّوى [أيضا] : التحوّل من مكان إلى آخر (تاج العروس : ج ۲۰ ص ۲۶۷ «نوى») .

2.الشَّطَنُ : البُعد ، أي بُعد عن الخير (النهاية : ج ۲ ص ۴۷۵ «شطن») .

3.في ديوان الإمام الحسين عليه السلام : «وإنّ متاعَ ذي الدنيا قليلٌ» .

4.في نسخة : «وإذ نالَ النفيس» .

5.في ديوان الإمام الحسين عليه السلام : «عصري» بدل «عصرٍ» .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4795
صفحه از 492
پرینت  ارسال به