401
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۱۰ / ۸

قافيه «د»

۰.
برادرم ! ماندنت در فساد و تباهى به درازا كشيده استو توشه ات براى روز قيامت ، بد توشه اى است !
دلت به هوسرانى روى آورد و تو نه تنها آن را منع نكردىبلكه از خواسته هايش پيروى كردى .
گناهان ، تو را به هر جا كه خواستند ، كشاندندو از تو ، انسانى رام و تسليم شده ساختند .
تو را براى كوچ ، ندا مى دهند . گوش كنو خود را در برابر ندا دهنده ، به كرى مزن .
سپيدى موى سرت از هر هشدار دهنده اى بى نيازت مى كند[آگاه باش كه ]سپيدى موهاى تو ، بر سياهى آن ، چيره گشته است .

۱۰ / ۹

قافيه «ذ»

۰.
دنياى تو ـ كه تو را فريفته است ـزيورهايش رو به زوال است .
بكوش تا از مَهلكه هاى آن بركنار باشىچرا كه صاحب اراده ، به آن ، گوش نمى سپرد .
دنيايى كه شيرينى آن به زهر آميخته استهيچ پناهگاهى بهتر از پرهيز از آن نيست .
در شگفتم از شيفته نعمت دنياو فريفته روزهاى خوش آن !
و در شگفتم از ترجيح دهنده اقامت در سرزمين هاى خشك و بى آب و گياهبر اقامت در سرزمين هاى حاصلخيز و پرباران !


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
400

۱۰ / ۸

قافِيَةُ الدّالِ

۰.
أخي قَد طالَ لُبثُكَ فِي الفَسادِوبِئسَ الزّادُ زادُكَ لِلمَعادِ
صَبا مِنكَ الفُؤادُ فَلَم تَزُعهُوحِدتَ إلى مُتابَعَةِ الفُؤادِ
وقادَتكَ المَعاصي حَيثُ شاءَتفَأَلفَتكَ امرَأً سَلِسَ القِيادِ
لَقَد نوديتَ لِلتَّرحالِ فَاسمَعولا تَتَصامَمَنَّ عَنِ المُنادي
كَفاكَ شَيبُ رَأسِكَ مِن نَذيرٍوغالَبَ لَونُهُ لَونَ السَّوادِ .

۱۰ / ۹

قافِيَةُ الذّالِ

۰.
ودُنياكَ الَّتي غَرَّتكَ فيها ۱زَخارِفُها تَصيرُ إلَى انحِذاذِ ۲
تَزَحزَح مِن ۳ مَهالِكِها بِجَهدٍفَما أصغى إلَيها ذو نَفاذِ
لَقَد مُزِجَت حَلاوَتُها بِسَمٍّفَما كَالحِذرِ مِنها مِن مَلاذِ
عَجِبتُ لِمُعجَبٍ بِنَعيمِ دُنياومَغبونٍ بِأَيّامِ اللِّذاذِ
ومُؤثِرٍ المُقامَ بِأَرضِ قَفرٍعَلى بَلَدٍ خَصيبٍ ذي رَذاذٍ .

1.في ديوان الإمام الحسين عليه السلام : «منها» بدل «فيها» .

2.الحَذُّ : القَطع المستأصل ؛ حَذّهُ يَحُذُّه حَذّا : قطَعَهُ قطعا سريعا مُستأصلاً (لسان العرب : ج ۳ ص ۴۸۲ «حذذ») .

3.في ديوان الإمام الحسين عليه السلام : «عن» بدل «من» .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4862
صفحه از 492
پرینت  ارسال به