307
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۷ / ۴۳

حد ، شفاعت بردار نيست

۷۵۳.دعائم الإسلام :نقل است كه على عليه السلام مردى از بنى اسد را به خاطر حدّى كه بر او واجب شده بود ، دستگير كرد تا حد را بر او جارى سازد . از اين رو ، بنى اسد به نزد حسين عليه السلام رفتند و خواستارِ شفاعت او شدند ؛ امّا او خوددارى ورزيد .
پس به نزد على عليه السلام رفتند و اين كار را از او خواستند . على عليه السلام فرمود : «از من ، چيزى نمى خواهيد كه در اختيار من باشد ، جز آن كه آن را به شما مى دهم» .
آنان ، شادمان بيرون آمدند و بر حسين عليه السلام گذشتند و آنچه را على عليه السلام گفته بود ، به او خبر دادند . حسين عليه السلام فرمود : اگر با رفيقتان كارى داريد ، باز گرديد كه شايد كار او تمام شده باشد !
پس به نزد او باز گشتند و ديدند كه حد بر او جارى شده است .
گفتند : اى امير مؤمنان! آيا به ما وعده ندادى ؟
فرمود : «وعده دادم آنچه در اختيار من است [، مى بخشم] و اين حد ، از آنِ خدا بود، نه در اختيار من» .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
306

۷ / ۴۳

لا شَفاعَةَ فِي الحَدِّ

۷۵۳.دعائم الإسلام :عَن عَلِيٍّ عليه السلام أنَّهُ أخَذَ رَجُلاً مِن بَني أسَدٍ في حَدٍّ وَجَبَ عَلَيهِ لِيُقيمَهُ عَلَيهِ ، فَذَهَبَ بَنو أسَدٍ إلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام يَستَشفِعونَ بِهِ ، فَأَبى عَلَيهِم .
فَانطَلَقوا إلى عَلِيٍّ عليه السلام فَسَأَلوهُ ، فَقالَ : لا تَسأَلُونّي شَيئا أملِكُهُ إلاّ أعطَيتُكُموهُ .
فَخَرَجوا مَسرورينَ ، فَمَرّوا بِ الحُسَينِ عليه السلام فَأَخبَروهُ بِما قالَ ، فَقالَ : إن كانَ لَكُم بِصاحِبِكُم حاجَةٌ فَانصَرِفوا ، فَلَعَلَّ أمرَهُ قَد قَضى ! فَانصَرَفوا إلَيهِ فَوَجَدوهُ قَد أقامَ عَلَيهِ الحَدَّ ، قالوا : ألَم تَعِدنا يا أميرَ المُؤمِنينَ ؟
قالَ : لَقَد وَعَدتُكُم بِما أملِكُهُ ، وهذا شَيءٌ للّهِِ لَستُ أملِكُهُ . ۱

1.دعائم الإسلام : ج ۲ ص ۴۴۳ ح ۱۵۴۷ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4827
صفحه از 492
پرینت  ارسال به