249
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۷ / ۱۲

غنيمت شمردن عمر

۷۰۳.إرشاد القلوبـ از امام حسين عليه السلام ـ: اى زاده آدم ! تو همين روزهايى . هر روزى كه برود ، بخشى از تو مى رود .

۷ / ۱۳

عذر خواهىِ خدا از فقيران

۷۰۴.الفردوسـ از امام حسين عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: پيش فقيران براى خود ، ذخيره اى بيندوزيد كه آنان ، دولتى دارند . روز قيامت كه مى شود ، مُنادى ندا مى دهد كه : «به سوى فقيران حركت كنيد»، كه خداوند، وساطت آنها را مى پذيرد، همان گونه كه در دنيا ، يكى از شما عذرخواهى برادرش را مى پذيرد.

۷ / ۱۴

ذكر بيمناك

۷۰۵.الإرشادـ در يادكرد خروج امام حسين عليه السلام از مدينه به سوى مكّه ـ: امام حسين عليه السلام به سوى مكّه حركت كرد ، در حالى كه قرائت مى نمود : « «پس ، از آن [شهر] ، بيمناك و مراقب ، خارج شد و گفت : پروردگارِ من ! مرا از گروه ستمكاران برهان» » ۱ . . . .
چون امام حسين عليه السلام به مكّه در آمد ، شب جمعه بود و سه روز از شعبان گذشته بود. وارد آن شد و قرائت كرد : « «و چون رو به سوى مَديَن كرد ، گفت : شايد پروردگارم مرا به راه راست ، هدايت كند» » ۲ .
سپس در مكّه فرود آمد و اهل آن جا به خانه اش رفت و آمد مى كردند .

1.اين آيه ، اشاره به حالت موسى عليه السلام به هنگام خروج از مصر است .

2.اين آيه ، اشاره است به جريان ورود موسى عليه السلام به مَديَن ، محلّ زندگى شعيب عليه السلام .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
248

۷ / ۱۲

اِغتِنامُ العُمُرِ

۷۰۳.إرشاد القلوب عن الإمام الحسين عليه السلام :يَابنَ آدَمَ ، إنَّما أنتَ أيّامٌ ، كُلَّما مَضى يَومٌ ذَهَبَ بَعضُكَ . ۱

۷ / ۱۳

اِعتِذارُ اللّهِ مِنَ الفُقَراءِ

۷۰۴.الفردوس عن الحسين بن عليّ عليه السلام عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله :اِتَّخِذوا عِندَ الفُقَراءِ الأَيادِيَ ، فَإِنَّ لَهُم دَولَةً ، إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ يُنادي مُنادٍ : «سيروا إلَى الفُقَراءِ» ، فَيَعتَذِرُ إلَيهِم كَما يَعتَذِرُ أحَدُكُم إلى أخيهِ الَّذينَ ۲ فِي الدُّنيا . ۳

۷ / ۱۴

ذِكرُ الخائِفِ

۷۰۵.الإرشادـ في ذِكرِ خُروجِ الحُسَينِ عليه السلام مِنَ المَدينَةِ إلى مَكَّةَ ـ: سارَ الحُسَينُ عليه السلام إلى مَكَّةَ وهُوَيَقرَأُ : «فَخَرَجَ مِنْهَا خَآلـءِفًا يَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّــلِمِينَ » ۴ . . . ولَمّا دَخَلَ الحُسَينُ عليه السلام مَكَّةَ ، كانَ دُخولُهُ إلَيها لَيلَةَ الجُمُعَةِ لِثَلاثٍ مَضَينَ مِن شَعبانَ ، دَخَلَها وهُوَ يَقرَأُ : «وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسَى رَبِّى أَن يَهْدِيَنِى سَوَآءَ السَّبِيلِ » ۵ ، ثُمَّ نَزَلَها وأقبَلَ أهلُها يَختَلِفونَ ۶ إلَيهِ . ۷

1.إرشاد القلوب : ص ۴۰ ، وفي تنبيه الخواطر : ج ۱ ص ۷۸ عن الإمام الحسن عليه السلام نحوه .

2.في فردوس الأخبار : ج ۱ ص ۱۱۷ ح ۲۶۰ «الذنب» بدل «الذين» .

3.الفردوس : ج ۱ ص ۸۳ ح ۲۶۱ .

4.القصص : ۲۱ . هذه الآية تشير إلى حال موسى عليه السلام عند خروجه من مصر .

5.القصص : ۲۲ . هذه الآية تشير إلى دخول موسى عليه السلام إلى مدين ، موطن شعيب عليه السلام .

6.هو يختلفُ إلى فلان : يتردّد (تاج العروس : ج ۱۲ ص ۲۰۱ «خلف») .

7.الإرشاد : ج ۲ ص ۳۵ ، روضة الواعظين : ص ۱۹۰ ، إعلام الورى : ج ۱ ص ۴۳۵ كلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۳۳۲ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4874
صفحه از 492
پرینت  ارسال به