153
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۶۰۵.دعائم الإسلامـ از امام حسين عليه السلام ـ: امام عليه السلام جرعه جرعه نوشيدنِ شير را ناخوش داشت و آن را يك نفس مى نوشيد و مى فرمود : «دوزخيان ، جرعه جرعه مى نوشند» . ۱

۶۰۶.مكارم الأخلاقـ به سندش ، از امام حسين عليه السلام ـ: اميرمؤمنان به ما فرمان داد كه چون [دندان هايمان را] خلال كرديم ، تا سه بار آب در دهان نگردانده ايم ، آب ننوشيم .

۶۰۷.المعجم الكبيرـ به نقل از بشر بن غالب ، از امام حسين عليه السلام ـ: ديدم كه پيامبر صلى الله عليه و آله در حالت ايستاده مى نوشد .

۶۰۸.المحاسنـ به نقل از بشير بن غالب ـ: من با امام حسين عليه السلام مسيرى را مى پيموديم كه از نوشيدن در حالت ايستاده پرسيدم . امام عليه السلام پاسخم نداد تا اين كه فرود آمد . نزد ماده شترى رفت و آن را دوشيد و مرا فرا خواند و در حالت ايستاده نوشيد .

۶۰۹.المحاسنـ به نقل از سَدير ـ: از امام باقر عليه السلام درباره نوشيدن در حالت ايستاده پرسيدم . فرمود : «اشكالى ندارد . امام حسين عليه السلام در حالت ايستاده نوشيد» .

1.اشاره است به معناى آيه ۱۷ از سوره ابراهيم «آن را جرعه جرعه مى نوشد و نمى تواند آن را فرو بَرَد و مرگ از هر طرف به سوى او مى آيد ؛ ولى نمى ميرد و عذابى سنگين به دنبال دارد» .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
152

۶۰۵.دعائم الإسلام عن الحسين بن عليّ عليه السلام :أنَّهُ كَرِهَ تَجَرُّعَ ۱ اللَّبَنِ ، وكانَ يَعُبُّهُ ۲ عَبّا ، وقالَ : إنَّما يَتَجَرَّعُ ۳ أهلُ النّارِ . ۴

۶۰۶.مكارم الأخلاق بإسناده عن الحسين بن عليّ عليه السلام :كانَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام قَد أمَرَنا إذا تَخَلَّلنا ألاّ نَشرَبَ الماءَ حَتّى نَتَمَضمَضَ ثَلاثا . ۵

۶۰۷.المعجم الكبير عن بشر بن غالب عن الإمام الحسين عليه السلام :رَأَيتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله يَشرَبُ وهُوَ قائِمٌ . ۶

۶۰۸.المحاسن عن بشير بن غالب :سَأَلتُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام وأنَا اُسايِرُهُ عَنِ الشُّربِ قائِما ؟ فَلَم يُجِبني حَتّى إذا نَزَلَ أتى ناقَةً (ناقَتَهُ) فَحَلَبَها ، ثُمَّ دَعاني فَشَرِبَ وهُوَ قائِمٌ . ۷

۶۰۹.المحاسن عن سدير :سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام عَنِ الشُّربِ قائِما ، قالَ : وما بَأسٌ بِذلِكَ ، قَد شَرِبَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام وهُوَ قائِمٌ . ۸

1.التجرُّع : شربٌ في عجلة . وقيل : هو الشُّرب قليلاً قليلاً . والجرعة تروى بالضمِّ والفتح ، فالضمُّ : الاسمُ من الشرب اليسير ، والفتح: المرّةُ الواحدة منه (النهاية : ج ۱ ص ۲۶۱ «جَرَعَ») .

2.العَبُّ : الشُّربُ بلا تنفُّسٍ (النهاية : ج ۳ ص ۱۶۸ «عبَبَ») .

3.تلميح إلى الآية «يَتَجَرَّعُهُ وَ لاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَ يَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَ مَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَ مِن وَرَآلـءِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ» إبراهيم : ۱۷ .

4.دعائم الإسلام : ج ۲ ص ۱۳۰ ح ۴۵۵ ، وفي بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۴۷۴ ح ۵۷ نقلاً عن دعائم الإسلام عن الإمام الحسن عليه السلام .

5.مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۳۳۱ ح ۱۰۶۲ عن أحمد بن عامر الطائي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۴۳۸ ح ۵ .

6.المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۳۳ ح ۲۹۰۴ ، كنز العمّال : ج ۱۵ ص ۴۵۸ ح ۴۱۸۲۱ نقلاً عن ابن جرير .

7.المحاسن : ج ۲ ص ۴۰۸ ح ۲۴۲۸ ، بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۴۷۰ ح ۴۱ .

8.المحاسن : ج ۲ ص ۴۰۹ ح ۲۴۲۹ ، بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۴۷۰ ح ۴۲ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4953
صفحه از 492
پرینت  ارسال به