213
حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

۶۶۸.دعائم الإسلامـ از امام حسين عليه السلام ـ: پيامبر خدا به من فرمود : «اى پسر عزيزم! بر پشت بخواب تا شكمت كوچك شود . آب را بمَك تا غذا گوارايت شود . سرمه را فرد (يك، سه، پنج ......... بار) ۱ بكش تا ديده ات روشن شود . يك روز در ميان ، روغن بمال ۲ تا به مانند سنّت پيامبرت رفتار كرده باشى . كفش خوب به پا كن كه زينتِ پاى مردان است و نيز عمامه بگذار كه تاج عرب است . چون آب گوشت پختى، آبش را زياد بريز تا اگر گوشتش به همسايگانت نرسيد، از آبش به آنها برسد ؛ زيرا آبِ گوشت هم مانند خود گوشت [باخاصيّت ]است . انگشتر ياقوت و عقيق به دست كن كه خجسته و بابركت است و هر بار كه مرد به آن بنگرد ، بر نور سيمايش مى افزايد و نماز با آن ، هفتاد نماز به شمار مى آيد . انگشتر را به دست راستت بكن كه سنّت من و فرستادگان خداست و هر كس از سنّت من روى گردانَد ، از من نيست . انگشتر را به دستِ چپ مكن و از غير ياقوت و عقيق هم نباشد» .

۶۶۹.تاريخ اليعقوبى:به امام حسين عليه السلام گفته شد: از پيامبر خدا چه شنيده اى؟
فرمود: «شنيدم كه مى فرمايد: خداوند ، كارهاى بزرگ و والا را دوست مى دارد و كارهاى پست را ناپسند مى شمُرَد .
به ياد دارم كه او تكبير گفت و من ، پشتِ سر او تكبير گفتم . چون تكبير مرا شنيد ، دوباره و تا هفت بار تكبير گفت و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ، و نيز نمازهاى پنجگانه را به من آموخت.
شنيدم كه مى فرمايد : هر كس از خدا اطاعت كند، او را برمى كشد و هر كس نافرمانى اش كند، او را فرو مى كشد. هر كس نيّتش را براى خدا خالص كند، او را مى آرايد و هر كس به آنچه نزد خداست، اعتماد كند، بى نيازش مى سازد و هر كس به خدا بزرگى فروشد، خوارش مى كند».

1.سرمه كشيدن، يعنى فرو بردن ميل در سرمه دان و سپس كشيدن آن به چشم، و در اين جا، منظور ، اين است كه عدد اين كشيدن ها ، فرد باشد، نه زوج .

2.براى ديدن احاديث متعدّدِ توصيه به «چرب كردن پوست بدن» و «روغن زدن به موى سر و ابرو»، ر.ك : دانش نامه احاديث پزشكى : ج ۱ ص ۱۵۱ و ۲۵۱ ـ ۲۵۴ .


حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
212

۶۶۸.دعائم الإسلام عن الإمام الحسين عليه السلام :قالَ لي رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يا بُنَيَّ ! نَم عَلى قَفاكَ يَخمُص ۱ بَطنُكَ ، وَاشرَبِ الماءَ مَصّا يُمرِئكَ أكلُكَ ، وَاكتَحِل وَترا ۲ يُضِئ لَكَ بَصَرُكَ ، وَادَّهِن غِبّا ۳ تَتَشَبَّه بِسُنَّةِ نَبِيِّكَ ، وَاستَجِدِ النِّعالَ فَإِنَّها خَلاخيلُ الرِّجالِ ، وَالعَمائِمَ فَإِنَّها تيجانُ العَرَبِ ، وإذا طَبَختَ قِدرا فَأَكثِر مَرَقَها ، وإن لَم يُصَب جيرانُكَ مِن لَحمِها أصابوا مِن مَرَقِها ؛ لِأَنَّ المَرَقَ أحَدُ اللَّحمَينِ ، وتَخَتَّم بِالياقوتِ وَالعَقيقِ فَإِنَّهُ مَيمونٌ مُبارَكٌ ، فَكُلَّما نَظَرَ الرَّجُلُ فيهِ إلى وَجهِهِ يَزيدُ نورا ، وَالصَّلاةُ فيهِ سَبعونَ صَلاةً ، وتَخَتَّم في يَمينِكَ فَإِنَّها مِن سُنَّتي وسُنَنِ المُرسَلينَ ، ومَن رَغِبَ عَن سُنَّتي فَلَيسَ مِنّي ، ولا تَخَتَّم فِي الشِّمالِ ولا بِغَيرِ الياقوتِ وَالعَقيقِ . ۴

۶۶۹.تاريخ اليعقوبي :قيلَ لِلحُسَينِ عليه السلام : ما سَمِعتَ مِن رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ؟
قالَ : سَمِعتُهُ يَقولُ : «إنَّ اللّهَ يُحِبُّ مَعالِيَ الاُمورِ ويَكرَهُ سَفسافَها ۵ » ، وعَقَلتُ عَنهُ أنَّهُ يُكَبِّرُ فَاُكَبِّرُ خَلفَهُ ، فَإِذا سَمِعَ تَكبيري أعادَ التَّكبيرَ حَتّى يُكَبِّرَ سَبعا ، وعَلَّمَني «قُل هُوَ اللّهُ أحَدٌ» ، وعَلَّمَنِي الصَّلَواتِ الخَمسَ .
وسَمِعتُهُ يَقولُ : «مَن يُطِعِ اللّهَ يَرفَعهُ ، ومَن يَعصِ اللّهَ يَضَعهُ ، ومَن يُخلِص نِيَّتَهُ للّهِِ يُزِنهُ ، ومَن يَثِق بِما عِندَ اللّهِ يُغنِهِ ، ومَن يَتَعَزَّز عَلَى اللّهِ يُذِلَّهُ» . ۶

1.خَمِيصٌ : إذا كان ضامر البطن (النهاية : ج ۲ ص ۸۰ «خمص») .

2.يتحقّق الاكتحال بإدخال الميل في المكحلة وإخراجه منها ثمّ إمراره بالعين . والمراد هو أنّ عدد إمرار الميل في العين فرد لا زوج .

3.الغِبّ : من أوراد الإبِل ؛ أن تَرِدَ الماءَ يوما ، وتدعه يوما ، ثمّ تعود (النهاية : ج ۳ ص ۳۳۶ «غبب») .

4.دعائم الإسلام : ج ۲ ص ۱۶۴ ح ۵۹۱ .

5.السَّفسافُ : الأمر الحقير ، والرديء من كلّ شيء (النهاية : ج ۲ ص ۳۷۴ «سفسف») .

6.تاريخ اليعقوبي : ج ۲ ص ۲۴۶ .

  • نام منبع :
    حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5034
صفحه از 492
پرینت  ارسال به