۸ / ۵

غُلُوْ (تندرَوى)

۶۳۳.نثر الدرـ از امام حسين عليه السلام ـ: غلو ، [مايه ]هلاكت است .

۶۳۴.المعجم الكبيرـ به نقل از يحيى بن سعيد ، از امام زين العابدين ، از امام حسين عليهماالسلامـ: ما را به دوستى اسلام ، دوست بداريد كه پيامبر خدا فرمود : «مرا از حقّم برتر مبريد كه خداى متعال ، مرا پيش از آن كه پيامبر قرار دهد ، بنده كرده است» .

۶۳۵.عيون أخبار الرضا عليه السلامـ به سندش، از امام حسين ، از امام على عليهماالسلام ـ: پيامبر خدا فرمود : «مرا از حقّم برتر منشانيد كه خداى ـ تبارك و تعالى ـ ، مرا بنده كرده است ، پيش از آن كه پيامبر قرار دهد» .

۸ / ۶

سوگند خوردن فراوان

۶۳۶.تنبيه الخواطرـ از امام حسين عليه السلام ـ: از بسيار سوگند خوردن بپرهيزيد كه انسان ، به چهار سبب سوگند مى خورد : يا از سرِ خوارى اى كه در خود احساس مى كند و او را ذليلانه وادار مى كند تا تصديقِ مردم را بگيرد ، و يا از سرِ ناتوانى در سخن كه سوگندها را وسيله تقويت سخنش مى گيرد ، و يا چون خود را نزد مردم متّهم مى داند و مى بيند كه گفته اش را جز با سوگند نمى پذيرند ، و يا اين كه چون نمى تواند جلوِ زبان خود را بگيرد [ ، سوگند مى خورَد] » .

حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

176

۸ / ۵

الغُلُوُّ

۶۳۳.نثر الدرّ عن الإمام الحسين عليه السلام :الغُلُوُّ وَرطَةٌ ^۱ . ^۲

۶۳۴.المعجم الكبير عن يحيى بن سعيد عن عليّ بن الحسين عن أبيه عليهماالسلام :أحِبّونا بِحُبِّ الإِسلامِ ، فَإِنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قالَ : لا تَرفَعوني فَوقَ حَقّي ، فَإِنَّ اللّهَ تَعالَى اتَّخَذَني عَبدا قَبلَ أن يَتَّخِذَني رَسولاً . ^۳

۶۳۵.عيون أخبار الرضا بإسناده عن الحسين بن عليّ عن أبيه عليّ بن أبي طالب عليهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : لا تَرفَعوني فَوقَ حَقّي ، فَإِنَّ اللّهَ تَبارَكَ و تَعالَى اتَّخَذَني عَبدا قَبلَ أن يَتَّخِذَني نَبِيّا . ^۴

۸ / ۶

كَثرَةُ الحَلفِ

۶۳۶.تنبيه الخواطر عن الإمام الحسين عليه السلام :اِحذَروا كَثرَةَ الحَلفِ ، فَإِنَّهُ يَحلِفُ الرَّجُلُ لِخِلالٍ أربَعٍ : إمّا لِمَهانَةٍ يَجِدُها في نَفسِهِ تَحُثُّهُ عَلَى الضَّراعَةِ إلى تَصديقِ النّاسِ إيّاهُ ، وإمّا لِعَيٍّ فِي المَنطِقِ فَيَتَّخِذُ الأَيمان حَشوا وصِلَةً لِكَلامِهِ ، وإمّا لِتُهمَةٍ عَرَفَها مِنَ النّاسِ لَهُ فَيَرى أنَّهُم لا يَقبَلونَ قَولَهُ إلاّ بِاليَمينِ ، وإمّا لاِءِرسالِهِ لِسانَهُ مِن غَيرِ تَثبيتٍ . ^۵

1.الوَرطَةُ : الهَلاكُ (الصحاح : ج ۳ ص ۱۱۶۶ «ورط») .

2.نثر الدرّ : ج ۱ ص ۳۳۴ ، نزهة الناظر : ص ۸۱ ح ۵ وفيه «العلوّ» بدل «الغلوّ» ، كشف الغمّة : ج ۲ ص ۲۴۲ ، بحار الأنوار : ج ۷۸ ص ۱۲۲ ح ۵ ؛ الفصول المهمّة : ص ۱۷۷ وفيه «اللغو» بدل «الغلوّ» .

3.المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۲۸ ح ۲۸۸۹ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۱۹۷ ح ۴۸۲۵ نحوه ؛ عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۲۰۱ عن الحسن بن الجهم عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام عنه صلى الله عليه و آله وليس فيه صدره ، بحار الأنوار : ج ۲۵ ص ۱۳۴ ح ۶ وراجع : تاريخ دمشق : ج ۴ ص ۷۶ ح ۸۹۸ والنوادر للراوندي: ص ۱۲۵ ح ۱۴۳ .

4.عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۲۰۱ ح ۱ عن الحسن بن الجهم عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، الجعفريّات : ص ۱۸۱ ، النوادر للراوندي : ص ۱۲۵ ح ۱۴۳ ، بحار الأنوار : ج ۲۵ ص ۱۳۴ ح ۶ ؛ المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۱۹۷ ح ۴۸۲۵ وفيه «قدري» بدل «حقّي» ، المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۲۸ ح ۲۸۸۹ كلاهما عن يحيى بن سعيد عن الإمام زين العابدين عن أبيه عليهماالسلام عنه صلى الله عليه و آله ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۶۵۲ ح ۸۳۴۱ .

5.تنبيه الخواطر : ج ۲ ص ۱۱۰ ، معدن الجواهر : ص ۴۲ .

نام منبع :

حکمت نامه امام حسين (عليه السلام)

سایر پدیدآورندگان :

محمّد محمّدى رى‏شهرى، با همكارى: سیّد محمود طباطبایى‌نژاد و سیّد روح الله طبایى، ترجمه: عبدالهادى مسعودى

تعداد جلد :

2

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1385

نوبت چاپ :

اول

حكمت‌نامۀ امام حسین علیه السلام كوششى نو در جهت گردآورى سخنان حكیمانۀ امام حسین علیه السلام از منابع حدیثى شیعه و اهل سنّت، و ارائۀ آن با نظمى نوین و سهل الوصول است. این مجموعه، افزون بر حكمت‏ هایى كه از خودِ آن امام روایت شده، بخشى از احادیثی را كه ایشان مستقیماً یا با واسطه از پدر بزرگوارش امام على‏ علیه السلام یا جدّ ارجمندش پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل كرده، در بر مى‏ گیرد. این حكمت‌نامه در هفت باب تنظیم یافته است: حكمت ‏هاى عقلى و عملى؛ حكمت ‏هاى اعتقادى؛ حكمت ‏هاى عقیدتى و سیاسى؛ حكمت‏ هاى عبادى؛ حكمت ‏هاى اخلاقى و عملى؛ حكمت ‏هاى جامع؛ حكمت‏ هاى گوناگون، حکمت‌های منظوم؛ تَمثّل جستن امام به اشعار شاعران؛ دیوان منسوب به امام حسین علیه السلام . این مجموعه، بخشى از دانش‌نامۀ امام حسین علیه السلام است كه پیش از به فرجام رسیدن آن اثر گسترده، آمادۀ بهره‏بردارى گردید و از آن‏جا كه كاربرد مستقل دارد، جداگانه به علاقه‏مندان عرضه شده است.

نتیجه جستجو برای « »