فصل دوم: بيزارى اهل بيت عليهم السلام از غاليان
۱۲۴۷.امام على عليه السلام:بار خدايا، من از غاليان بيزارم، همان گونه كه عيسى بن مريم از نصارا بيزار بود؛ بار خدايا! براى هميشه آنان را تنها و بى ياور گذار و احدى از ايشان را يارى نرسان.
۱۲۴۸.امام على عليه السلام:ما را از مرز بندگى فراتر نبريد، آن گاه هرچه خواستيد [در فضيلت ما] بگوييد كه باز هم كم گفته ايد [و حقّ مطلب را ادا نكرده ايد]، مبادا همچون نصارا غلوّ كنيد كه من از غلوكنندگان بيزارم.
۱۲۴۹.امام سجاد عليه السلام:يهود، عزير را چندان دوست داشتند كه درباره او گفتند آن چه گفتند [و با اين حرفها كار را به جايى رساندند كه] نه عزير از آنان است و نه آنان از عزير؛ نصارا نيز عيسى را چندان دوست داشتند كه درباره او گفتند آن چه گفتند، پس نه عيسى از آنان است و نه آنان از عيسى.
درباره ما نيز همين شيوه پيموده خواهد شد؛ گروهى از شيعيان ما، آن قدر ما را دوست خواهند داشت كه راجع به ما همان چيزى را بگويند كه يهود درباره عزير گفتند و نصارا درباره عيسى بن مريم؛ اين گروه از ما نيستند و ما نيز از آنان نمى باشيم.
